زیر دریایی تهاجمی اتمی کلاس Astute
با پیدایش زیردریاییها و بکارگیری آن در نیروی دریایی قدرتهای نظامی، لزوم ارتقاء جنگ افزارهای مذکور به لحاظ افزایش ویژگیهایی اعم از قدرت تهاجمی،توان بازدارندگی و پنهانکاری و دیگر فاکتورهای رزمی، جهت حفظ برتری نظامی به شدت احساس میشود. از اینرو قدرتهای نظامی جهان تلاش مضاعفی را بکار گرفتند تا از این حیث از دیگر رقبا عقب نمانند و بریتانیا هم به همین دلیل و بعنوان پنجمین قدرت نظامی برتر جهان، به اتکاء متخصصان نظامی خود موفق به خلق زیردریایی تهاجمی اتمی کلاس Astute ، شاهکار مهندسی بریتانیا گردید. زیردریاییهای کلاس Astute، گونه ای جدید و پیشرفته از زیردریاییهای تهاجمی هسته ای SSN انگلستان است که قرار است جایگزین زیردریاییهای قدیمی کلاس Swiftsure شود. زیردریاییهای Swiftsure، پنج فروند هستند که بین سالهای 1973 تا 1977 وارد خدمت شده اند. سفارش اولیه ساخت،شامل سه فروند است اما با این وجود وزارت دفاع بریتانیا اعلام کرده در حال بررسی سفارش ساخت سه فروند دیگر نیز میباشد. خصوصیات و ویژگیهای Astute یادآور زیردریاییهای اتمی کلاس Trafalgar است. زیردریاییهای کلاس Trafalgar در اسکادران دوم زیردریاییهای انگلیس قرار داشته و پایگاه آنها واقع در Devonport است. زیردریاییهای Astute در Faslane اسکاتلند استقرار خواهند یافت.
شرکت BAE Systems پیمانکار اصلی پروژه است و ساخت زیردریاییها در کارخانه کشتی سازی این شرکت در حال انجام است. سه زیردریایی این کلاس به نامهای Astute S119، Ambush S120 و Artful S121نامگذارای شده اند و دو زیردریایی یادشده به ترتیب در سالهای 2009، 2010 تحویل گردیده ، بطوریکه در اکتبر 2007، Astute اولین غوص آزمایشی خود را در حوضچه شرکت BAE انجام داد همچنین در همان ماه اولین شلیک آزمایشی اژدر با موفقیت توسط زیردریایی انجام شد و سومین زیردریایی قرار است در سال 2012 وارد خدمت شود. در می 2007 وزارت دفاع بریتانیا سفارش ساخت زیردریایی چهارم این کلاس یعنی Audacious S122 را تحویل شرکت BAE داد. سال ورود به خدمت Audacious، 2013 اعلام شده است. زیردریاییهای کلاس Trafalgar تا سال 2022 از خدمت خارج خواهند شد، که این پروسه با خروج HMS Trafalgar در سال 2009 آغاز شده و با خروج HMS Turbulent در 2022 پایان می یابد.
کنترل و فرماندهی
سامانه تحلیل داده ACMS،مخفف(Astute combat management system) است که توسط شرکت Alenia Marconi Systems پشتیبانی میشود. این سامانه در واقع گونه پیشرفته سامانه SMCS است که سابقا در زیردریاییهای انگلیس به کاررفته بود. سامانه ACMS داده ای اولیه را توسط سوئیت سوناری و یا سایر حسگرها دریافت کرده، توسط الگوریتم پیشرفته و سیستم داده گردانی خود تحلیل میکند و سپس خروجی را توسط کنسولهای اتاق فرماندهی نمایش میدهد. نرم افزار مورد استفادهی سامانه در سال 2002 ساخته و تحویل داده شد. سفارش طراحی و ساخت سامانه های ارتباطی زیردریایی در سال 2005 تحویل شرکتهایEADS Defence & Security Systems Ltd و EADS Hagenuk Marinekommunikationداده شد. سامانه شلیک و جاگذاری تسلیحات زیردریایی توسط شرکتهایStrachan و Henshaw ساخته شده است.
موشکها
زیردریاییهای کلاس Astute مجهز به موشکهای کروز تاکتیکی Tomahawk Block IV ساخته شده توسط شرکت Raytheon است که شلیک این موشکها از طریق مقرهای 533 میلیمتری امکان پذیر خواهد بود. Tomahawk مجهز به سیستم ناوبری TERCOM است که قادر به شناسایی عوارض زمینی است. این سیستم داده های رادار ارتفاع سنج را دریافت کرده و در نقشهایی که قبلا در رایانه موشک لودشده قرار میدهد و به این ترتیب موشک را در ارتفاع کم کنترل و هدایت مینماید. در Tomahawk Block II برخی بروز رسانیها صورت گرفته است. در این بلاک سامانه تطبیق دیجیتال DSMAC بر روی موشک نصب شده است. از جمله بروز رسانیهای دیگر انجام شده ، تعویض پیشران و نصب سامانه هدایت Navstar GPS بر روی موشک است. استفاده از GPS موشک را قادر میسازد با دقت بیشتری اهداف خود را مورد اصابت قرار دهد.
موشک Tomahawk دارای حداکثر برد 1600 بوده و سرعت آن تا 0.741 ماخ قابل افزایش است. طول این موشک 5.56 متر و وزن آن 1440 کیلوگرم است. قیمت هر فروند از این موشک 569.000 دلار اعلام شده است.
در Tomahawk Block IV ، یک سامانه دریافت داده ماهواره ای نیز بر روی موشک نصب شده است که توسط این سامانه میتوان بعد از شلیک ، مجددا موشک را برنامه ریزی کرد در ضمن این سامانه قادر به برآورد خسارت وارده به هدف نیز میباشد.
Tomahawk Block IV در آپریل 2008 وارد نیروی دریایی سلطنتی شد و در زیردریایی HMS Torbay به کارگرفته شد. همچنین طبق برخی گزارشات این زیردریایی ، توان شلیک موشک هارپون زیرسطحی را نیز داراست.
اژدرها
زیردریایهای کلاس Astute دارای شش مقر 533 میلیمتری شلیک اژدر میباشند و قادر به شلیک اژدرهای Spearfish بوده و توان مین گذاری را نیز دارند. زیردریایی در کل توان حمل تعداد 36 فروند موشک یا اژدر را داراست. اژدر Spearfish ساخته شرکت BAE Systems است. این اژدر قابل هدایت است و علاوه بر این دارای سامانه رهگیری فعال/غیرفعال داخلی است. این اژدر دارای طول 7 متر، وزن 1750 کیلوگرم و شعاع 533 میلیمتر است. حداکثر برد اژدر 54 کیلومتر است و سرعت آن تا 80 گره (150 کیلومتر برساعت) قابل افزایش است.
اقدام متقابل
سامانه اقدام متقابل زیردریایی دارای دو بخش Decoy و ESM است. بخش ESM گونه Outfit UAP 4 ساخته شرکت Thales است. Outfit UAP 4 مجهز به دو آنتن آرایه ای میباشد. زیردریاییهای Astute همچنین مجهز به سامانه CESM گونه Eddystone نیز میباشند که قبلا در زیردریاییهای کلاس Trafalgar بهکاررفته بود. سامانه Eddystone توسط شرکت انگلیسی DML و شرکت آمریکایی Argon ST طراحی و ساخته شده است. این سامانه پیشرفته ارتباطی ، دارای قابلیتهای ویژه ای چون سیگنال منقطع، بازشناسی، جهت یابی و دیده بانی است. آزمایشات دریایی این سامانه در دسامبر 2007 پایان یافت.
حسگرها
رادار ناوبری زیردریایی دارای کارکرد در باند I است. سامانه سوناری زیردریایی گونه 2076 بوده و ساخته شرکت Thales است. در این سوئیت بخشهای فعال/غیرفعال، تهاجمی و نصب شده در بدنه و دماغه دیده میشوند. سوئیت 2076 قبلا در سه زیردریایی کلاس Trafalgar یعنی Torbay، Trenchant و Talent به کار رفته بود. این سوئیت در فوریه سال 2003 توسط نیروی دریایی سلطنتی به کارگرفته شد.
عمق یاب مورد استفاده در زیردریایی از اکوساندر دقیق DESO 25 استفاده میکند. این اکوساندر قادر است تا عمق 10.000 متر شناسایی نماید. همچنین Astute مجهز به دو پریسکوپ آپترونیک CM010ساخته شرکت Thales Optronics است. CM010 دارای تصویرگر گرمایی، حسگر تلویزیونی با قابلیت کارکرد در نور کم و حسگر رنگی تلوزیونی CCD است. سفارش ساخت چهارمین سنسور CM010 در سال 2008 تحویل شرکت Thales داده شد. پیمانکار سیستم تشخیص دوست از دشمن IFF زیردریایی ، شرکت Raytheon Systems Ltd معرفی شده است.
پیشران
در پیشران زیردریاییهای کلاس Astute از فن آوری آب فشرده PWR-2 استفاده شده است. هسته مورد استفاده در رآکتور ، دارای طول عمر زیاد است که این امر باعث میشود در طول مدت خدمت زیردریایی هیچ نیازی به سوخت گذاری مجدد وجود نداشته باشد. PWR 2 برای اولین بار در زیردریاییهای استراتژیک کلاس Vanguard به کار رفت. نسخه قبلی این نوع پیشران زیردریایی را قادر میساخت بدون نیاز به تعویض هسته تا بیست دور به دور زمین بچرخد اما PWR 2 شناور را قادر میسازد تا 40 دور بدور زمین بچرخد. سایر بخشهای سیستم قدرت شامل دو توربین Alsthom، دو آلترناتور دیزلی، یک موتور اضطراری و یک محور شفت است. پیشران هسته ای زیردریایی توسط شرکت Babcock Energy ساخته شده است.
خصوصیات
سازنده: شرکت BAE Systems
متصدی: نیروی دریایی سلطنتی بریتانیا
برنامه ساخت: 7 تا 8 فروند
ساخته شده: 1 فروند
تناژ جابجایی: 7800 تن
طول: 97 متر
قطر: 10.4 متر
آبخور: 10 متر
سرعت: 29 گره (53.7 کیلومتربرساعت)
عمق عملیاتی: 300 متر
خدمه: 110 نفر (شامل 11 افسر)
تسلیحات:
موشکهای Tomahawk
هارپون زیرسطحی
اژدر Spearfish
مین
سامانه کنترل: سامانه تحلیل داده ACMS
حسگرها:
رادار ناوبری باند I
سوئیت سوناری 2076
دو پریسکوپ آپترونیک CM010
عمقیاب DESO 25
سیستم تشخیص دوست از دشمن IFF
اقدام متقابل:
ESM گونه Outfit UAP 4
Decoy
سامانه CESM گونه Eddystone
پیشران:
رآکتور هسته ای آب فشرده PWR 2
دو توربین Alsthom
دو آلترناتور دیزلی
یک موتور اضطراری
یک محور شفت