موشک ضد کشتی LRASM
موشک ضد کشتی فوق پیشرفته و هوشمند LRASM، توسط آژانس تحقیقات پروژه های دفاعی پیشرفته (دارپا - DARPA) برای نیروی دریایی ایالات متحده، در دست ساخت و توسعه قرار دارد. این پروژه عظیم برای جایگزینی موشک هارپون (Harpoon) فعلی که از سال 1977 به طور وسیع در خدمت نیروی دریایی قرار دارد، طراحی شده است.
نیروی دریایی با دریافت مجوز از پنتاگون موشک های LRASM را در فوریه 2014 به صورت تعداد محدود در خط تولید قرار داد تا به سرعت این شکاف بوجود آمده ناشی از عقب ماندن از نیروی های دریایی سایر کشور ها را پر کند و موشک هارپون که برد کم، پروسه های نگهداری بسیار سخت و بقاپذیری بسیار کمی دارد را هر چه زودتر از خدمت خارج کند. این ضرورت با اتمام جنگ سرد و توسعه ی بسیار وسیع ناوگان پرشمار نیروی دریایی جمهوری خلق چین که به سرعت در حال مدرن شدن است، هر روز بیش از پیش احساس می شود.
پیش بینی شده است که این موشک در سال 2018 عملیاتی شده و بتدریج در تمامی ناوگان نیروی دریایی، جایگزین موشک هارپون شود، همچنین پروژه ی دیگری (OASuW) هم در دست طراحی و توسعه دارد که قرار است تا سال 2024 وارد خدمت شده و به کمک LRASM بیاید.
اعطای مجوز ساخت این موشک به لاکهید مارتین، برای تعداد اولیه 90 موشک، اعتراضات گسترده را در بین کارخانه های ساخت تسلیحات در ایالات متحده در پی داشته است، به طور مثال کمپانی ریتون ادعا می کند که پروژه JSOW-ER آن ها با قیمت های بسیار پایین تری، توانایی های مشابهی با LRASM دارد. نیروی دریایی هم برای فرونشاندن این اعتراضات اعلام کرده است که این پروژه بسیار محدود می باشد و پروژه ی تولید OASuW را در سال 2017 به صورت مناقصه در بین شرکت کنندگان به اجرا می گذارد.
طراحی
برخلاف موشک های ضد سطحی فعلی، LRASM این توانایی را دارد که به صورت کاملا خودمختار، یعنی کاملا وابسته به تجهیزات آنبورد و سوار بر روی خود موشک، بدون نیاز به هیچ گونه دیتالینک و سامانه های حمایتی کشتی شلیک کننده و حتی GPS اقدام به هدفیابی کند.
این خاصیت موشک، دقت بسیار بالا در انهدام اهداف متحرک، نشانه روی آسان در محیط تحت سیطره ی دشمن و شناسایی مثبت اهداف را به دنبال دارد. بر روی موشک انواع قابلیت های پیشرفته برای مقابله با انواع سامانه های ضدموشکی سوار خواهد شد.
موشک LRASM بر مبنای موشک AGM-158B JASSM-ER و ترکیب شده با یک سنسور رادیویی چندگانه، یک دیتالینک و ارتفاع سنج پیشرفته و یک سامانه ی تامین نیروی پیشرفته ساخته شده است و می تواند به کمک سنسورهای خود به سمت هدفش تغییر مسیر دهد و به کمک دیتالینک مسیرش تصحیح شود.
برنامه ی ساخت این موشک در سال 2009 آغاز شد و در ابتدا برنامه ی آن شامل توسعه ی دو نسخه یعنی LRASM-A و LRASM-B بود که اولی موشک کروز مادون صوت و دومی موشک مافوق صوت ارتفاع بالا بود که در سال 2012 پروژه ی B لغو شد.
تست های سنسورهای این موشک در سال 2012 انجام شد و موشک پروتوتایپ اولیه در سال 2013 به پرواز درآمد و اولین تست عملیاتی آن برای اواخر سال 2014 برنامه ریزی شده است.
در 11 جولای 2013 لاکهید مارتین ادعا کرد که تست های شلیک این موشک از بمب افکن B-1 با موفقیت انجام شده است و در نیمه ی مسیر با تغییر حالت موشک از هدایت توسط مسیر از پیش تعیین شده به حالت خودمختار، توانست هدف متحرک 90 متری خود را که یکی از 3 کشتی حاضر در منطقه بود به درستی شناسایی کند و در یک نقطه ی موثر آن را مورد هدف قرار دهد. هدف از انجام این آزمایش بررسی سنسورهای موشک تحت شرایط استرس بیان شد تا موشک تمامی اهداف را شناسایی کند ولی در عین خودمختاری هدفی را مورد اصابت قرار دهد که برای آن تعیین شده است.
گقتنی است که سنسور های این موشک توسط صنایع BAE طراحی و ساخته شده اند. این سنسورهای بسیار پیشرفته به گونه ای طراحی شده اند که موشک را قادر می سازد در محیط غنی از انواع امواج پیچیده من جمه امواج اخلال گر، در یک محیط پر از یگان های متخاصم، هدف خود را شناسایی کند و آن را مورد هدف قرار دهد.
کاربران
این موشک به نحوی طراحی شده است که با پلت فرم شلیک موشک های نیروی دریایی، یعنی سامانه پرتاب عمودی مارک 41 کاملا انطباق داشته باشد و نیازی به تغییر پلت فرم نیست، پس به راحتی از اکثر یگان های فعلی نیروی دریایی که از مارک 41 بهره می برند قابل به کار گیری است. همچنین قابلیت دیگر این موشک به کارگیری توسط هواگرد ها از جمله بمب افکن B-1 Lancer و جنگنده F-18 Hornet E/F است.
این موشک برای شلیک از لانچرهای عمودی مارک 41 به یک بوستر مارک 114 مجهز می شود. همچنین از استفاده کنندگان احتمالی این موشک، جنگنده F-35 Lightning را می توان ذکر کرد.
برد
برد واقعی این موشک محرمانه است و دارپا تنها به ذکر این که برد این موشک بالای 200 مایل دریایی (370 کیلومتر) است اکتفا کرده است ولی با توجه به مبنای ساخت موشک که AGM-158B JASSM-ER است و تغییرات انجام گرفته بر روی آن، پیش بینی های کارشناسان برد حدود 500 ناتیکال مایلی (حدود 1000 کیلومتر) برای این موشک محتمل است.
سرجنگی
این موشک مجهز به یک سرجنگی 1000 پوندی دارای قدرت نفوذ به بدنه ی کشتی و ترکش شونده است.
مشخصات کلی
نوع موشک : کروز ضد کشتی
کاربران : نیروی دریایی و نیروی هوایی ایالات متحده
سرعت : مادون صوت
بردنهایی : تخمین بین 600 تا 1000 کیلومتر
شکل حمله : حرکت در نزدیکی سطح آب (Sea-skimming)
طراح : DARPA
سازنده : لاکهید مارتین
سرجنگی : 1000 پوندی، ترکش شونده، نفوذگر
طول : 4.27 متر (بدون بوستر)
وزن : 1 تن
طول بال : 2.4 متر
