پاسداشت زبان پارسی سری 10
زبان و ادبیات پارسی نماد فرهنگ و تمدن سرزمین جاوید ایران و معرف چیستی و کیستی ملت متمدن ما در بستر تاریخ است که آثار مکتوب گران قدر زبان پارسی، منعکس کننده جوهره ملی ایرانیان با فرهنگ و با قدمت و پیشینه ای کهن است که از دیرباز عرصه پهناوری از جهان را تحت سیطره و تأثیر خود داشته و تمامی شئون اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی آنها را دربرمی گرفت.
اما این حقیقتی انکارناپذیر است که این میراث جاودان و گران قدر، مورد تهاجم فرهنگ های بیگانه و بخصوص تازیان قرار گرفته و ناخالصی های فراوانی را در زبان شیرین پارسی بوجود آورده است که بی شک مراقبت و صیانت و پاسداشت ریشه و بن مایه و جایگاه و شریان حیاتی اصیل زبان پارسی به پیروی از فردوسی بزرگ که زندگی خود را فدای زنده نگاه داشتن زبان و فرهنگ ایران زمین نمود، نیازی ضروری و ملی است.
به امید روزی که واژه های زشت و پلید از ادبیات پارسی رخت بربندند
پـارسی بگوییم - پـارسی بنویسیم
بجای واژه بیگانه جامعه - تشکُل به پارسی بگوییدهمبود
بجای واژه بیگانه جامعه به پارسی بگویید همبودگاه
بجای واژه بیگانه جایز به پارسی بگویید روا
بجای واژه بیگانه جایزه به پارسی بگویید پاداش
بجای واژه بیگانه جبران به پارسی بگویید توزش - توختن
بجای واژه بیگانه جُثه به پارسی بگویید تنه
بجای واژه بیگانه جدال به پارسی بگویید پیکار
بجای واژه بیگانه جدید الانتشار به پارسی بگویید تازه چاپ
بجای واژه بیگانه جدید التأسیس به پارسی بگویید نوبنیاد- نوساز
بجای واژه بیگانه جذاب به پارسی بگویید گیرا
بجای واژه بیگانه جذبه به پارسی بگویید گیرایی
بجای واژه بیگانه جرأت به پارسی بگویید یارا
بجای واژه بیگانه جرأت داشتن به پارسی بگویید یارستن
بجای واژه بیگانه جر ثقیل- جراثقال به پارسی بگویید گرانکِش
بجای واژه بیگانه جُرم به پارسی بگویید بِزِه - گناه
بجای واژه بیگانه جریان به پارسی بگویید روایی
بجای واژه بیگانه جریمه به پارسی بگویید تاوان