تاریخچه جام ملتهای اروپا
جام ملتهای اروپا از نقطه نظر اهمیت و اعتبار بعد از جام جهانی فوتبال ، معتبرترین تورنمنت بین المللی فوتبال در سطح جهان است که به همین علت نام جام جهانی کوچک را به آن اطلاق می نمایند. در ادامه مطلب تاریخچه جام ملتهای اروپا را از آوان تا کنون ملاحظه خواهید فرمود. رقابت‌های فوتبال جام ملتهای اروپا که از سال ۱۹۶۰ به میزبانی فرانسه آغاز شد، از سال ۱۹۹۶ تحت عنوان یورو برگزار می‌شود و تیم فوتبال آلمان با کسب سه عنوان قهرمانی، موفق‌ترین تیم این رقابتها به حساب می‌آید. چهاردهمین دوره رقابت‌های جام ملتهای اروپا با حضور ۱۶ تیم برتر قاره در بهار 2012 به میزبانی دو کشور لهستان و اوکراین انجام شد که با شناخت تیم قهرمان یعنی اسپانیا که با نتیجه خیره کننده 4 بر 0 ایتالیا را در هم کوبید به پایان رسید.
تاریخچه جام ملتهای اروپا
سال ۱۹۶۰
اولین دوره مسابقات فوتبال جام ملتهای اروپا، به میزبانی کشور فرانسه که اولین میزبان این دوره از رقابتها در سال ۱۹۶۰ بود برگزار شد. در پایان این رقابتها و از بین ۱۶ تیم، اتحاد جماهیر شوروی، یوگسلاوی، چکسلواکی و فرانسه، ۴ تیمی بودند که به مرحله نیمه نهایی راه یافتند و در نهایت دو تیم چکسلواکی و فرانسه برگزار کننده دیدار رده‌بندی و اتحاد جماهیر شوروی و یوگسلاوی بودند برگزارکننده دیدار پایانی بودند. در دیدار پایانی تیم اتحادیه جماهیر شوروی که در آن زمان به عنوان یکی از قطب‌های بزرگ اروپا شناخته میشد به عنوان اولین قهرمان این جام اروپایی شناخته شد و توانست با نتیجه ۲ بر یک بر یوگسلاوی سابق فائق بیاید. در دیدار رده‌بندی هم تیم ملی فرانسه که به عنوان اولین میزبان این رقابتها شناخته میشد با شکست ۲ بر صفر مقابل چکسلواکی رتبه‌ای بهتر از چهارم برای خود به دست نیاورد. این قهرمانی اولین و آخرین قهرمانی اتحاد جماهیر شوروی در این دوره از رقابتها قبل و بعد از فروپاشی‌اش بود و دیگر این مقام را نتوانست تکرار کنند و بهترین نتیجه‌ای که در این تورنمنت توانست به دست بیاورد کسب ۳ نایب قهرمانی (۱۹۶۴، ۱۹۷۲، ۱۹۸۸) بود.
سال ۱۹۶۴
تجربه بعدی رقابت‌های جام ملتهای اروپا که دومین دوره برگزاری این رقابتها بود در سال ۱۹۶۴ به میزبانی ماتادورهای اسپانیایی، در کشور اسپانیا برگزار شد. از بین ۱۶ تیمی که در ۴ گروه چهار تیمی به رقابت پرداخته بودند در نهایت این اسپانیا، اتحاد جماهیر شوروی، مجارستان و دانمارک بودند که جواز ورود به نیمه نهایی را کسب کردند. بعد از برگزاری این مرحله مجارستان و دانمارک برگزار کننده دیدار رده‌بندی و اسپانیا میزبان اتحاد جماهیر شوروی که دومین تجربه فینال پیاپی را تجربه میکرد، برگزارکنندگان بازی فینال و پایانی این دوره از رقابتها بودند. در دیدار رده‌بندی تیم مجارستان که برای اولین بار به این مرحله از رقابتها صعود کرده بود توانست تیم دانمارک را با نتیجه سنگین ۳ بر یک شکست دهد و فاتح رتبه سوم این رقابتها شود. در دیدار پایانی و فینال هم تیم اسپانیا از تجربه اولین میزبانی خود در این رقابتها کمال استفاده را برد و توانست تیم اتحاد جماهیر شوروی را با نتیجه مشابه آنچه که در فینال گذشته مقام قهرمانی را با آن به دست آورده بود، با همان نتیجه ۲ بر یک شکست دهد و جام قهرمانی را در خانه خودشان نگه داشته و به ویترین افتخارات ملی خود اضافه کنند.
سال ۱۹۶۸
سومین دوره رقابت‌های جام ملتهای اروپا این‌بار در سرزمین لاجوردی پوشان ایتالیایی برگزار شد. پس از برگزاری بازی‌ها در ۴ گروه چهار تیمی، این ایتالیا، یوگسلاوی (برای دومین بار)، انگلیس و اتحاد جماهیر شوروی (برای سومین بار) بودند که به مرحله نیمه نهایی این رقابتها راه یافتند. در خاتمه این مرحله در چارچوب سومین دوره رقابت‌های جام ملتهای اروپا تیمهای ایتالیا و یوگسلاوی توانستند به فینال راه یابند تا برگزار کننده بازی نهایی باشند و تیمهای انگلیس و اتحاد جماهیر شوروی آماده برگزاری بازی رده‌بندی شدند. در بازی رده‌بندی تیم انگلیس توانست تیم جماهیر شوروی را با نتیجه ۲ بر صفر مغلوب کند و مقام سوم این رقابتها را به خود اختصاص دهد. در دیگر بازی که در مرحله نهایی این مسابقات انجام میشد تیم ایتالیا که میزبان این رقابتها بود توانست از این امتیاز به نحو احسن بهره برده و در حالی که در وقت معمول بازی مقابل یوگسلاوی بازی با نتیجه یک بر یک خاتمه یافته بود در نهایت در ضربات پنالتی توانست اولین قهرمانی خود را در این رقابتها به دست بیاورد و همانند دوره قبلی که اسپانیا توانسته بود به عنوان میزبان جام را در خانه حفظ کند، ایتالیا هم این کار را انجام داد و جام را در رم نگه داشت.
سال ۱۹۷۲
قرعه برگزاری چهارمین سال متوالی برگزاری جام ملتهای اروپا این بار به کشور بلژیک افتاده بود. در این دوره از مسابقات پس از پایان دور مقدماتی و رقابت بین ۱۶ تیم، چهار تیم آلمان غربی، اتحاد جماهیر شوروی (چهارمین حضور در نیمه نهایی)، بلژیک و مجارستان (دومین حضور در نیمه نهایی) بودند که جزو ۴ تیم راه یافته به مرحله نیمه نهایی بودند. پس از برگزاری نیمه‌نهایی دو تیم مجارستان و بلژیک به عنوان برگزارکنندگان دیدار رده‌بندی شناخته شدند و آلمان غربی و اتحاد جماهیر شوروی هم دیدار پایانی را برگزار کردند. در دیدار نیمه‌نهایی بلژیک میزبان که نتوانست به سنت حفظ جام در کشور میزبان ادامه دهد، توانست مقابل مجارستان با نتیجه ۲ بر یک پیروز شود و عنوان سوم این رقابتها را به خود اختصاص دهد. در بازی پایانی هم تیم آلمان غربی توانست مقابل اتحاد جماهیر شوروی که در این ۱۲ سال به عنوان یکی از غول‌های اروپا خودش را معرفی کرده و همیشه جزو ۴ تیم پایانی که یک پای فینال یا رده‌بندی بوده اولین عنوان قهرمانی‌اش را به دست بیاورد و با نتیجه سنگین ۳ بر صفر این تیم را از پیش رو برداشته و شکست دهد.
یورو ۱۹۷۶
در سال ۱۹۷۶ یوگسلاوی میزبان مراحل نیمه نهایی این بازی‌ها شد، اما این تیم همچون بلژیک دومین میزبان ناکام بود و در مرحله نیمه نهایی با نتیجه چهار بر دو مقابل آلمان غربی تن به شکست داد. در دیگر دیدار این مرحله چک اسلواکی با نتیجه سه بر یک هلند را شکست داد تا در فینال به مصاف آلمان غربی برود.
آلمان در دیدار فینال که با حضور ۳۳ هزار تماشاگر در ورزشگاه بلگراد برگزار شد تلاش میکرد تا نخستین تیمی باشد که از عنوان قهرمانی خود دفاع می‌کند. در این دیدار ابتدا چک اسلواکی با دو گل پیش افتاد، اما تیم آلمان که به سخت کوشی مشهور بود، توانست بازی را به تساوی بکشاند تا کار به وقت‌های اضافی کشیده شود. در وقت‌های اضافی هم توپی از خط دروازه‌ها عبور نکرد و کار به ضربات حساس پنالتی که تازه قانون آن تصویب شده بود، کشید. در ضربات پنالتی چک اسلواکی با نتیجه پنج بر چهار به پیروزی رسید. پنالتی پنجم آلمان را اولی هوینس مدیر کنونی بخش فوتبال بایرن مونیخ زد که آن را خراب کرد.
یورو1980
در سال ۱۹۸۰ اتحادیه فوتبال اروپا برای نخستین بار تصمیم گرفت که بازی‌ها تنها در یک کشور برگزار شود و ایتالیا برای میزبانی انتخاب شد. در این دوره هشت تیم شرکت کننده به دو گروه چهار تیمی تقسیم شدند و قرار شد که از هر گروه تنها تیم اول به دور بعد صعود کنند. در گروه اول، آلمان که بهترین تیم آن زمان اروپا بود با اقتدار به فینال صعود کرد تا تنها تیمی باشد که برای سومین دوره پیاپی به فینال این رقابتها صعود می‌کند. در دیگر گروه هم بلژیک همه را شگفت زده کرد و در میان ناباوری همگان اول شد و به فینال صعود کرد.
دیدار فینال در بیست و دوم جون در ورزشگاه المپیک رم با حضور ۴۸ هزار نفر برگزار شد که آلمان با درخشش هورست با نتیجه دو بر یک از سد بلژیک گذشت و دومین قهرمانی خود را جشن گرفت.
یورو ۱۹۸۴
در یورو ۱۹۸۴ فرانسه میزبان بود. در این دوره هم تیم‌ها در دو گروه به رقابت پرداختند با این تفاوت که از هر گروه دو تیم صعود می‌کردند. آلمان قهرمان دو دوره این رقابتها در میان ناباوری همگان نتوانست از گروه خود جواز صعود را به مرحله نیمه نهایی کسب کند. در این گروه اسپانیا و پرتغال به ترتیب به عنوان تیمهای اول و دوم به دور بعد صعود کردند. در گروه دیگر فرانسه و دانمارک کار راحتی را پیش‌رو داشتند و به عنوان تیمهای اول و دوم به دور بعد صعود کردند. در این مرحله فرانسه و پرتغال به هم خوردند. در این دیدار دو تیم در وقت اصلی به تساوی یک بر یک دست یافتند. در وقت‌های اضافی پرتغال نتیجه را دو بر یک کرد، اما در حالی که همگان منتظر پایان بازی با همین نتیجه بودند، فرانسه دو گل به ثمر رساند تا نخستین فینالیست این بازی‌ها باشد. در دیگر دیدار جدال دو تیم اسپانیا و دانمارک در وقت اصلی و اضافی با تساوی به پایان رسید تا کار به ضربات پنالتی کشیده شود که در آن اسپانیا با نتیجه پنج بر چهار از سد دانمارک گذشت. ورزشگاه پارک دو پرنس بار دیگر میزبان فینال جام ملتهای اروپا این بار بین تیمهای فرانسه و اسپانیا شد. در این دیدار ابتدا میشل پلاتینی ستاره آن زمان فوتبال فرانسه با یک ضربه آزاد به زیبایی دروازه لوئیس آرکونادا را باز کرد، اما این پایان کار نبود و در دقایق پایانی برونو گل دوم را برای فرانسه به ثمر رساند تا پلاتینی علاوه بر انتخاب به عنوان بهترین گلزن، جام قهرمانی را هم بالای سر برد.
یورو ۱۹۸۸
در سال ۱۹۸۸ این بار میزبانی به آلمان غربی رسید. در این رقابتها که به همان شکل قبلی برگزار شد، از گروه اول هم چنان که همه کارشناسان پیش‌بینی می‌کردند آلمان و ایتالیا به مرحله نیمه نهایی صعود کردند، اما در گروه B انگلیس که قبل از شروع بازی‌ها از شانس‌های اصلی قهرمانی بود در میان ناباوری همگان در هر سه بازی خود تن به شکست داد و بد‌ترین نتیجه تاریخ خود را رقم زد. در این گروه هلند و شوروی به مرحله نیمه نهایی صعود کردند. در مرحله نیمه نهایی آلمان و هلند که از لحاظ سیاسی دچار تشنج شده بودند، به مصاف هم رفتند. در این دیدار ابتدا آلمان از روی نقطه پنالتی توسط لوتار ماتیوس به گل رسید، اما نارنجی پوشان هم توسط رونالد کومان از روی نقطه پنالتی به گل رسیدند تا همه چیز مساوی شود اما این پایان کار نبود و مارکو فان باستن دو دقیقه مانده به پایان بازی تیر خلاص را بر پیکر ژرمن‌ها رها کرد و امید آن‌ها را برابر هواداران پرشور خود به ناامیدی تبدیل کرد. در دیگر دیدار هم شوروی با دو گل ایتالیا را شکست داد و یک پای دیگر فینال هم مشخص شد. در دیدار فینال که با حضور ۷۲۳۰۰ نفر تماشاگر برگزار شد، هلند با مربع مشهور خود یعنی فان باستن، رودگولیت، فرانک رایکارد و رونالد کومن با نتیجه دو بر صفر به پیروزی رسید و برای نخستین بار و آخرین بار جام قهرمانی در این رقابتها را بالای سر برد. گل‌های هلند را در این دیدار رودگولیت در دقیقه ۳۳ و فان باستن در دقیقه ۵۴ به ثمر رساندند.
یورو ۱۹۹۲
در یورو ۱۹۹۲ سوئد برای میزبانی انتخاب شد. در این دوره یوگسلاوی به خاطر جنگ‌های داخلی از بازی‌ها کنار گذاشته شد و در لحظات آخر به جای آن دانمارک انتخاب شد. در این دوره شگفتی‌های زیادی رقم خورد. در گروه اول با وجود حضور تیمهای مدعی و بزرگی همچون فرانسه و انگلیس، سوئد و دانمارک صعود کردند، اما در گروه دیگر تیمهای هلند و َآلمان که بیشترین شانس را برای صعود داشتند به نیمه نهایی رسیدند.
در نیمه نهایی آلمان در دیداری سخت و حساس موفق شد با نتیجه سه بر دو سوئد میزبان بازی‌ها را شکست دهد.، در دیگر دیدار تیم شگفتی ساز و خوش شانس دانمارک مدافع عنوان قهرمانی هلند را در ضربات پنالتی شکست داد تا در فینال به مصاف تیم قدرتمند آلمان برود. در فینال همگان پیش‌بینی می‌کردند که آلمان به راحتی دانمارک را شکست دهد و جام قهرمانی را بالای سر برد، اما دانمارک با کاپیتانی دروازه‌بان مشهور خود پیتر اشمایکل و برایان لادروپ در پیشانی خط حمله همه پیش‌بینی‌های را نقش بر آب کرد و موفق شد با دو گل ژرمن‌ها را شکست دهد و قهرمان خوش شانس این رقابتها لقب گیرد.
یورو ۱۹۹۶
در سال ۱۹۹۶ قانون بازی‌ها تغییر کرد و برای نخستین بار ۱۶ تیم در چهار گروه به میزبانی انگلیس به رقابت پرداختند. در این دور در همان مرحله گروهی شگفتی رقم خورد و آن اینکه چک موفق شد با شکست ایتالیا به همراه آلمان به مرحله یک چهارم نهایی صعود کند. در مرحله یک چهارم نهایی، فرانسه در ضربات پنالتی هلند را شکست داد. آلمان با نتیجه دو بر یک از سد کرواسی گذشت. چک با یک گل پرتغال را مغلوب کرد و انگلیس میزبان رقابتها در ضربات پنالتی با نتیجه پنج بر چهار اسپانیا را از پیش‌رو برداشت تا چهار تیم مرحله نیمه نهایی مشخص شوند. هر دو بازی مرحله نیمه نهایی به پنالتی کشیده شد. در نخستین دیدار چک تیم شگفتی ساز این رقابتها به شگفتی‌های خود ادامه داد و در ضربات پنالتی با نتیجه شش بر پنج از سد فرانسه گذشت. در دیگر دیدار آلمان با نتیجه پنج بر چهار مقابل هواداران پرشور انگلیسی این تیم را شکست داد و برای چندمین بار به فینال صعود کرد. در دیدار فینال که در ورزشگاه ومبلی و در حضور ۷۶ هزار تماشاگر برگزار شد، چک ابتدا در دقیقه ۵۸ از روی نقطه پنالتی توسط پاتریک برگر به گل رسید، اما در دقیقه ۷۳ اولیور بیرهوف که به عنوان یار تعویضی به میدان آمده بود، گل تساوی را برای ژرمن‌ها به ثمر رساند تا کار به دقایق اضافی و گل طلایی که برای نخستین بار در این رقابتها معمول شده بود، کشیده شود. در وقت اضافی بیرهوف ستاره بازی گل پیروزی و طلایی تیمش را در دقیقه ۹۴ به ثمر رساند تا آلمان سومین قهرمانی خود را که یک رکورد به شمار می‌آید به دست آورد.
یورو ۲۰۰۰
این رقابتها برای نخستین بار در دو کشور و به میزبانی هلند و بلژیک برگزار شد. در این رقابتها فرانسه با درخشش زیدان بازیهای بسیار زیبایی را به نمایش گذاشت و برای دومین بار در تاریخ خود جام قهرمانی را بالای سر برد. در فینال این دوره در حالی که ایتالیا در وقت‌های اضافی نیمه دوم به گل رسید و کادر فنی این تیم خود را آماده جشن قهرمانی کردند ویلتورد گل تساوی را در آخرین ثانیه‌های بازی به ثمر رساند تا کار به وقت اضافی و گل طلایی کشیده شود که در آن دیوید ترزگه گل طلایی را برای فرانسه به ثمر رساند تا این تیم برای دومین بار قهرمان این رقابتها شود.
یورو ۲۰۰۴
در این دوره پرتغال به عنوان میزبان این رقابتها انتخاب شد. بدون شک شگفتی‌ساز اول و آخر این رقابتها یونان بود. یونان که در مرحله مقدماتی در دو بازی خود شکست خورده بود، با شش پیروزی متوالی جواز صعود در این رقابتها را کسب کرد و با هدایت اوتو ری هاگل به نتایج بزرگی رسید. یونان در نخستین بازی خود در مرحله گروهی موفق شد، پرتغال میزبان را شکست دهد. این تیم در مرحله یک چهارم نهایی توانست فرانسه مدافع عنوان قهرمانی را شکست دهد تا در مرحله نیمه نهایی به مصاف چکی برود که پاول ندود و یان کولر را در ترکیب داشت. شاگردان هاگل در این مرحله هم موفق کار کردند و برای نخستین بار در تاریخ خود به فینال این رقابتها صعود کرد. پرتغال که با درخشش بازیکنانی همچون فیگو، کاستاو نونو گومژ به فینال صعود کرده بود بهترین فرصت را داشت تا مقابل هواداران پرشور خود انتقام شکست مقابل یونان در مرحله مقدماتی را بگیرد، اما در این بازی هم ناکام ماند و با یک گل تن به شکست داد تا مقابل تماشاگران خود ناکام اصلی لقب گیرد.
یورو ۲۰۰۸
در این دوره که به میزبانی دو کشور اتریش و سوئیس برگزار شد، اسپانیا با ستاره‌هایی همچون ایکرکاسیاس، کارلوس پویول، ژاوی هرناندز، آندرس اینیستا، فرناندو تورس و داوید سیلوا از شانس‌های اصلی قهرمانی به شمار می‌آمد که در نهایت این گونه هم شد و پس از ۴۴ سال جام قهرمانی را برای دومین مرتبه و این بار با شکست یک بر صفر آلمان در فینال بالای سر برد. در این دوره دو تیم میزبان نتوانستند انتظارات را برآورده کند و حذف شدند.
یورو ۲۰۱۲
این رقابتها امسال با میزبانی دو کشور لهستان و اوکراین جمعه ۱۹ خرداد 1391 با دیدار لهستان با اوکراین کلید خورد و در این دوره هم همچون چند دوره قبلی شانزدهم تیم در دو گروه چهار تیمی به رقابت پرداختند و بعد از فراز و نشیبهای فراوان ، انگلیس بعنوان یکی از تیمهای ناکام در تمامی ادوار جام ملتهای اروپا باز هم وداعی تلخ با جام داشت و هلند بعنوان نایب قهرمان جهان بطور عجیبی بدون امتیاز با جام وداع کرد و پرتقال در عین شایستگی و ارائه یک بازی برابر در ضربات پنالتی مقابل اسپانیا ، تیم برتر سالهای اخیر جهان زانو زد و ایتالیا که بازی به بازی بهتر میشد آلمان مدعی را که با تیم جوان و سرحالش و ارائه یک بازی تاکتیکی و روان نشانی از مدعیان قهرمانی داشت طی یک بازی درخشان از گردونه رقابتها حذف کرد. اما فینال که به زعم کارشناسان نبردی سنگین میان اینیستا و پیرلو بود سرنوشت جالبی پیدا کرد و ژاوی که در بازیهای قبلی فروغ چندانی نداشت و حتی مقابل پرتقال تعویض هم شد تبدیل به همان ژاوی فوق ستاره گردید که عنوان بازیساز ترین و خلاقترین هافبک دنیا را یدک میکشید و بازی تحت تاثیر ستاره های مکتب بارسلونا ، سرنوشت متفاوتی پیدا کرد و با بازی خیره کننده کاسیاس ، ژاوی ، اینیستا ، فابرگاس وآلبا ، از ایتالیا که کمی هم با بدشانسی دست و پنجه نرم میکرد مغلوبی بزرگ ساخت و تيم ملي فوتبال اسپانيا با کسب عنوان قهرماني در چهاردهمين دوره رقابت‌هاي جام ملت‌هاي اروپا، توانست براي سومين مرتبه فاتح مهمترين تورنمنت فوتبال در اروپا شده و نخستين تيم قاره سبز باشد که به صورت متوالي عنوان قهرماني اين مسابقات را از آن خود کرده است. اسپانيا که پيش از اين در سال‌هاي (1964 و 2008) دو عنوان قهرماني و (1984) يکبار نايب قهرمان يورو شده بود، با اين قهرماني به آلمان نزديکتر شد و دومين تيم اروپايي نام گرفت که سه مرتبه قهرمان جام ملت‌هاي اروپا شده است.
آلمان که تا پيش از يورو 1992 با نام آلمان غربي در مسابقات شرکت مي‌کرد، با سه قهرماني (1972، 1980 و 1996) و سه عنوان نايب قهرماني (1976، 1992 و 2008) بهترين تيم اين جام اروپايي محسوب مي‌شود. اسپانيا با سه قهرماني (1964، 2008 و 2012) و يک نايب قهرماني (1984) در رده دوم و فرانسه با دو قهرماني (1984 و 2000) در جايگاه سوم ايستاده‌اند.
اتحاد جماهير شوروي که نخستين جام ملت‌هاي اروپا را فتح کرد، سه عنوان نايب قهرماني (1964، 1972 و 1988) در کارنامه‌اش دارد تا چهارمين تيم در رده بندي تيم‌هاي برتر قاره سبز باشد. ايتاليا با يک قهرماني (1968) و دو نايب قهرماني (2000 و 2012) و جمهوري چک با يک قهرماني (1976 - با نام چکسلواکي) و يک نايب قهرماني (1966) رده‌هاي پنجم و ششم اين رده بندي را به خود اختصاص داده‌‍‌اند. هلند (1988)، دانمارک (1992) و يونان (2004) ديگر کشورهايي هستند که يک مرتبه اين جام معتبر را بالاي سر برده‌اند.
در اين بين اما انگلستان که تنها يک عنوان سومي در سال 1968 بدست آورده است، ناکام‌ترين تيم اروپايي در جام ملت‌هاي اروپا محسوب مي‌شود و هواداران فوتبال در اين کشور سال‌ها است در حسرت ديدن جام بالاي سر کاپيتان‌هاي خود هستند.
اسامی تیمهای قهرمان ادوار گذشته جام ملتهای اروپا
1960 فرانسه:
فینال: شوروی 2 - یوگسلاوی یک
دیدار رده‌بندی: چکسلواکی 2 - فرانسه صفر
ستاره جام: ویکتور پوندلنیک از شوروى
آقاى گل: ژان ونسان و ژوست فونتن از فرانسه با 5 گل
1964 اسپانیا:
فینال: اسپانیا 2 شوروی یک
دیدار رده‌بندی: مجارستان 3 - دانمارک یک
ستاره جام: لوییس سوآرس از اسپانیا
آقاى گل: اولد مادسن از دانمارک با 7 گل
1968 ایتالیا:
فینال: ایتالیا یک(2) - یوگسلاوی یک(صفر) - پنالتی
دیدار رده‌بندی: انگلستان 2 - شوروی صفر
ستاره جام: دینو زوف از ایتالیا
آقاى گل‌ها: دراگان ژاجیچ از یوگسلاوى با 3 گل
1972 بلژیک:
فینال: آلمان غربی 3 - شوروی صفر
دیدار رده‌بندی: بلژیک 2 - مجارستان یک
ستاره جام: گردمولر از آلمان غربى
آقاى گل: گرد مولر از آلمان غربى با 5 گل
1976 یوگسلاوی:
فینال: چکسلواکی 2(5) - آلمان غربی 2(3)
دیدار رده‌بندی: هلند 3- یوگسلاوی 2
ستاره جام: آنتونیو پاننکا از چکسلواکى
آقاى گل: دیتر مولر از آلمان غربى با 4 گل
1980 ایتالیا:
فینال: آلمان غربی 2 - بلژیک یک
دیدار رده‌بندی: چکسلواکی یک(9) - ایتالیا یک(8)
ستاره جام: هورست هروبش از آلمان غربى
آقاى گل: کلاوس آلوفس از آلمان غربى با 3 گل
1984 فرانسه:
فینال: فرانسه 2 - اسپانیا صفر
ستاره جام: میشل پلاتینى از فرانسه
آقاى گل: میشل پلاتینى از فرانسه با 9 گل
1988 آلمان غربی:
فینال: هلند 2 - شوروى صفر
ستاره جام: مارکو فان باستن از هلند
آقاى گل: مارکو فان باستن از هلند با 5 گل
1992 سوئد:
فینال: دانمارک 2 - آلمان صفر
ستاره جام: پیتر اشمایکل از دانمارک
آقاى گل‌ها: دنیس برکمپ از هلند، هنریک لارسن از دانمارک، توماس ریدله از آلمان و توماس برولین از سوئد با 3 گل
1996 انگلستان:
فینال: آلمان 2 - چک یک
ستاره جام: ماتیاس سامر از آلمان
آقاى گل: آلن شیرر از انگلستان با 5 گل
2000 بلژیک - هلند:
فینال: فرانسه 2 - ایتالیا یک
ستاره جام: دیوید ترزگه از فرانسه
آقاى گل‌ها: پاتریک کلایورت از هلند و ساوو میلوشوویچ از یوگسلاوى با 5 گل
2004 پرتغال:
فینال: یونان یک - پرتغال صفر
ستاره جام: تئودور زاگوراکیس از یونان
آقاى گل: میلان باروش از جمهوری چک با 5 گل
2008 اتریش - سوئیس:
فینال: اسپانیا یک - آلمان صفر
ستاره جام: ژاوی هرناندز از اسپانیا
آقای گل: داوید ویا از اسپانیا با 4 گل
2012 لهستان - اوکراين:
قهرمان: اسپانيا
فينال: اسپانيا 4 - ايتاليا صفر
آقاي گل: فرناندو تورس از اسپانيا با سه گل
