سرعت پیشرفت تکنولوژِی
پیشرفت تکنولوژی از سال 1997 میلادی به بعد، سرعت فزاینده و خیره کننده ای به خود گرفته است. تکنولوژی‌هایی که با ساختار پیچیده و هوشمند خود، زندگی ما را به کلی متحول نمودند و گره های کور بسیاری را از زندگی انسانها گشودند. در آن زمان، ایده ساخت ابزارهای سیار با قابلیت دسترسی بی‌درنگ به جهان پهناوری از اطلاعات، آنقدر غیر عادی و افسانه ای به نظر میرسید که می توان با قاطعیت گفت: جهان امروز در مقایسه با دوران قبل از آن، تنها با جهان به تصویر کشیده شده در افسانه‌ها و فیلم های علمی و تخیلی شباهت داشت.
شاید زمانی داستانهای ژول ورن و فیلمهای جنگ ستارگان با تسلیحات لیزری آن، بعنوان داستانها و فیلمهای علمی، تخیلی شناخته می شدند، اما امروز تمام آن تخیلات، به واقعیت پیوسته و بصورت عمومی از آنها رونمایی شده است. کما اینکه ممکن است سالها قبل ساخته شده بودند و در ردیف اطلاعات طبقه بندی شده و امنیتی قرار داشتند.
در بخش پزشکی، انسان توانسته است به حساس ترین قسمت های بدن دسترسی پیدا کرده و بر درمان صعب العلاج ترین بیماریها که روزی بصورت ناشناخته جان میلیونها انسان را به مخاطره انداخته بود، فائق آید. انسان موفق شد اعضای مختلف بدن را شبیه سازی کرده و زندگی دوباره به انسانهای بیشماری هدیه کند.
در فضانوردی انسان موفق شد منظومه شمسی را به همه عظمتش درنَوَردد و دوربین های نصب شده روی فضاپیماهایش را تا بیکرانهای این کهکشان بزرگ گسیل دارد و به دنبال آثار حیات در کرات دیگر بگردد. در عرصه الکترونیک و فناوری اطلاعات بقدری انسان پیشرفت داشته است که کره زمین با این عظمت، تبدیل به یک دهکده کوچک جهانی گردیده است. امروزه ابزارهای الکترونیکی را می‌توان یافت که ابعاد یک کتاب معمولی را دارند اما نقشه‌های کامل و دقیقی از جهان را به همراه محتوای صدها کتاب در خود جای داده‌اند. به لطف این ابزارها کاربر می‌تواند در هر لحظه به هر شیء و یا مکانی دست پیدا کند و با تمامی افرادی که در زندگی وی حضور دارند، در هر لحظه و در هر موقعیتی، ارتباط برقرار نماید.
ناگفته پیداست که تکامل دانش بشر، مدیون انسانهای بزرگی است که هدف خود را همسو با خواست خالق متعال قرار دادند و عمر خود را در راه خدمت به بشریت هزینه کردند. همانطور که خداوند در تمام ادیان و بخصوص در اسلام، بر لزوم کسب علم و دانش تاکید فراوانی شده است بطوریکه بر اساس تعالیم دینی ما، یک لحظه تفکر و کسب دانش بر هزار سال عبادت، ارجحیت داده شده است.
نکته اینجاست که ما ایرانیها با آن پیشینه درخشان و تمدن 2500 ساله خود که نیاکان پرافتخارمان همچون کوروش کبیر با عدالت، جوانمردی و منشور حقوق بشرش، داریوش بزرگ بعنوان مبتکر اولین سامانه های حقوقی، بیمه ای، بازنشستگی و اولین ابداعگر جاده های ارتباطی و خدمات پستی از طریق پیک و چاپارخانه هایش، ابن سینا با آنهمه آثار و خدمات در علم پزشکی اش و...، برایمان به یادگار گذاشتند، چه نقشی در این معادلات بازی می کنیم.
بر اساس پژوهشهای بدست آمده، سرعت پیشرفت دانش و تکنولوژی در بازه زمانی سه ساله بین سالهای 1997 تا 2000 میلادی، با 1997 سال قبل از آن برابری میکند و پیش بینی شده است که تا سال 2020 میلادی، هر 37 روز یکبار، دانش بشر دوبرابر میشود.
آیا ما ایرانیها بعنوان مهد تمدن و فرهنگ جهان، برای ایفای نقش در فرایند شتابان پیشرفت دانش و تکنولوژی، چاره ای اندیشیده ایم؟
