سازمان فضائی ناسا
ناسا که مخفف سازمان ملی هوانوردی و فضایی آمریکا است عهده دار و مجری طرح های ملی ایالات متحده آمریکا در زمینه برنامه‌های فضایی و مسئول مدیریت و اجرای پژوهش‌های تجاری و نظامی در زمینه هوافضا است البته طبق اساسنامه ناسا، تمام فعالیتهای این سازمان در جهت پیشرفت علم است و این سازمان اجازه طراحی یا ساخت هیچ نوع سلاح یا جنگ افزاری را ندارد.این سازمان در ۲۹ ژوئیه ۱۹۵۸ ، پس از آن که شوروی با پرتاب اسپوتنیک، نخستین ماهواره فضایی جهان، آغازگر عصر فضا شد، دوایت دیوید آیزنهاور ، رئیس جمهور وقت ایالات متحده با ادغام شرکت ها و سازمان‌های فعال در زمینه هوا و فضا ، فرمان پایه گذاری ناسا را صادر نمود.
پیشرفت شوروی در مسابقه فضایی و فرستادن نخستین فضانورد جهان یوری گاگارین به مدار زمین در دهه ۶۰ میلادی، دولت وقت آمریکا را وادار به سرمایه‌‌گذاری‌های کلان در امور فضایی کرد. جان اف کندی رییس جمهور پیشین آمریکا در سال ۱۹۶۲ برنامه بلندپروازانه دولت را برای فرستادن فضانورد به ماه اعلام کرد و با توجه به اینکه آمریکا دارای بودجه هنگفت چندین برابر بودجهٔ روسیه بود بالطبع توانایی سرعت بخشیدن بیشتری به پروژه های خود داشت تا اینکه پس از ۷ سال کوشش و هزینه کردن ۱۱ میلیارد دلار و کشته شدن ۳ فضانورد در آزمایش آپولو ۱، در پایان سفینه ماه پیمای آپولو ۱۱ در سال ۱۹۶۹ بر سطح ماه فرود آمد و با فرود نیل آرمسترانگ بعنوان اولین انسان ، بر سطح تنها قمر زمین یعنی ماه ، آمریکاییان در مسابقه فضایی ، گوی سبقت را از رقیب دیرینه خود ربودند و پس از آن طی ۶ ماموریت دیگر با آپولو ۱۲ تا آپولو ۱۷ به ماه سفر کردند که همه آن ها به جز آپولو ۱۳ ماموریت هایشان را بر پایه برنامه پیشین به انجام رساندند.
آغاز نخستین همکاری فضایی ایالات متحده آمریکا و اتحاد جماهیر شوروی در پروژه آزمایشی آپولو-سایوز بود. در این پرواز، سفینه آمریکایی آپولو ۱۸ در مدار زمین به فضاپیمای روسی سایوز-۱۹ پیوست و سرنشینان دو فضاپیما نخستین همکاری فضایی را به نام خود به ثبت رساندند. پس از این عملیات، تا سال ۱۹۸۱ و آغاز عصر شاتل، ناسا پرتاب فضانوردان به فضا را متوقف کرد.
دوره با اهمیت بعدی در فعالیتهای فضایی ناسا از سال ۱۹۸۱ با پرتاب اولین شاتل فضایی آغاز شد و درحال حاضر بزرگترین پروژه فعال ناسا کار بر روی ایستگاه فضایی بین‌المللی است. این ایستگاه بطور مشترک توسط سازمان فضایی اروپا، سازمان فضایی روسیه، ناسا، آژانس تحقیقات فضایی و هوافضای ژاپن، آژانس فضایی کانادا و آژانس فضایی برزیل ساخته می‌شود و اکنون آمریکاییان بدنبال تاسیس اولین پایگاه خود بر روی کره ماه میباشند.
کادر پژوهشی ناسا
سازمان ناسا حدود 18 هزار نیروی متخصص و 40 هزار پیمانكاردارد که مرور لیست کارکنان نــاسا گویای داشتن حق آب و گل ایرانی ها در آن سازمان فضایی بزرگ است و طبق آخرین آماری که گرفته شده حدود 70 الی 80 پژوهشگر ایرانی در کادر پژوهشی ناسا را فعالیت دارند که نام تعدادی از ایرانیان عزیز که تعدادی از آنها از مدیران ارشد این سازمان فضایی هستند را ذیلا مشاهده میفرمائید:
پروفسور محمد جمشیدی :
مدیر برنامه های داخلی ایستگاه فضایی ناسا و همچنین مدیر كنترل تكنیك ایستگاه فضایی ناسا
فیروز نادری : مدیر برنامه اجرایی سیاره مریخ در ایستگاه فضایی ناسا
حمید برنجی : عضو پژوهشگران ایستگاه فضایی ناسا
قاسم اسرار: عضو هیئت مدیره ایستگاه فضایی ناسا
كاظم امیدوار: عضو پژوهشگران ایستگاه فضایی ناسا
رضا غفاریان : مهندس لابراتوار نیرو محركه جت ایستگاه فضایی ناسا
پروفسور پرویز معین : رئیس موسسه مرکزی تحقیقاتی دانشگاه ناسا در آمریکا
پروفسور صمد حیاتی : عضو هیئت مدیره ایستگاه فضایی ناسا
خانم آزاده تبازاده : دانشمند ارشد فیزیک ایستگاه فضایی ناسا
عبد الحمید كریمی : فعالیت در بخش ساخت موشك های فضایی در ناسا
خانم دكتر مقدم : فعالیت در آزمایشگاه پیشرانش جت بر روی رادارها در ناسا
مرتضی عجابت : مدیر موسسه تحقیقاتی Zhone Technologies Inc
نادر مدانلو : رئیس اولین شرکت خصوصی پرتاب ماهواره در آمریکا
نادر خلیلی : معمار و طراح سیستم های سکونت در مریخ
آزیتا ولی نیا : عضو پژوهشگران ناسا
همایون سراجی : محقق رباتیک در ناسا
ابراهیم ویکتوری : پژوهشگر سازمان ناسا
مرحوم مظفر پرتوماه : که چندین سال در ناسا افتخار آفرید.
