ورود به حساب کاربری

نام کاربری *
رمز عبور *
مرا به خاطر بسپار.

ایجاد یک حساب کاربری

پر کردن فیلدهایی که با ستاره (*) نشانه گذاری شده ضروری است.
نام *
نام کاربری *
رمز عبور *
تکرار رمز عبور *
ایمیل *
تکرار ایمیل *

نگارستان

حماسه آریوبرزن سردار هخامنشی

حماسه آریوبرزن سردار هخامنشی

شعر حماسی و ملی گرایانه حماسه آریوبرزن، سردار بزرگ هخامنشیان در شاهنامه به مناسبت 21 اﻣﺮﺩﺍﺩ 228 ﻫﺨﺎﻣﻨﺸﯽ ﺑﺮﺍﺑﺮ 12 ﺍﻭﺕ 331 ﭘﯿﺶ ﺍﺯ ﻣﯿﻼﺩ، سالروز نبرد و ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﮔﯽ ﺟﺎﻧﺎﻧﻪ آريوبرزن، سردار دلیر سرزمین جاوید پارس و يوتاب خواهرش ﺩﺭ ﺗﻨﮓ ﺗﮑﺎﺏ آﺭیاﮔﺎﻥ (ﺑﻬﺒﻬﺎﻥ) در مقابل تهاجم وحشیانه اسکندر مقدونی به خاک ایران زمین.

 

ﻛﻨﻮﻥ ﮔﻮﻳﻤﺖ ﺭﻭﻳﺪﺍﺩﻱ ﺩﮔﺮ - ﺯﺗﺎﺭﻳﺦ ﺩﻳﺮﻳﻦ ﺍﻳﻦ ﺑﻮﻡ ﻭ ﺑﺮ

 

ﭼﻮ ﺍﺳﻜﻨﺪﺭ ﺁﻣﺪ ﺑﻪ ﻣﻠﻚ ﻛﻴﺎﻥ - ﻳﻜﻲ ﮔﺮﺩ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ ﻗﻬﺮﻣﺎﻥ

 

ﺑﻪ ﺍﻳﺮﺍﻧﻴﺎﻥ ﺩﺍﺩ ﺩﺭﺱ ﻭﻃﻦ - ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺭﻩ ﮔﺬﺷﺖ ﺍﺯ ﺳﺮﻭ ﺟﺎﻥ ﻭ ﺗﻦ

 

ﻛﻪ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﻧﺎﻡ ﺁﻭﺭ ﻣﻴﻬﻦ ﺍﺳﺖ - ﻣﺮ ﺁﻥ ﺷﻴﺮ ﺩﻝ ﺁﺭﻳﻮ ﺑﺮﺯﻥ ﺍﺳﺖ

 

ﭼﻮ ﺍﺳﻜﻨﺪﺭ ﺁﻫﻨﮓ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻧﻤﻮﺩ - ﻫﻤﻪ ﺁﮔﻬﺎﻥ ﺭﺍ ﻫﺮﺍﺳﺎﻥ ﻧﻤﻮﺩ

 

ﺟﻬﺎن گستری، ﻓﻜﺮ ﻭ ﺳﻮﺩﺍﻱ ﺍﻭ - ﺟﻬﺎﻧﮕﻴﺮی، ﺍﻧﺪﻳﺸﻪ ﻭ ﺭای ﺍﻭ

 

ﭼﻮ ﻣﻮﺝ ﺷﺘﺎﺑﻨﺪﻩ ﻣﻲ ﺭﺍﻧﺪ ﭘﻴﺶ - ﺑﺸﺪ ﻛﺎﺭ ﺩﺍﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﺨﺘﻲ ﭘﺮﻳﺶ

 

ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺍﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻣﺪ ﺯﭘﺎ - ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺑﺎﺭ ﺷﺪ ﭘﺸﺖ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺩﻭﺗﺎ

 

ﺑﺴﻲ ﺷﻬﺮﻫﺎ ﺭﺍ ﺳﻜﻨﺪﺭ ﮔﺸﻮﺩ - ﺑﻪ ﺟﺰ ﭘﺎﺭﺱ، ﭼﻮﻥ ﺭﺍﻩ ﺩﺷﻮﺍﺭ ﺑﻮﺩ

 

ﮔﺬﺭﮔﺎﻩ ﺍﻭ ﺗﻨﮕﻪ ﺍﻱ ﺑﻮﺩ ﺗﻨﮓ - ﺩﻭ ﺳﻮﻳﺶ ﻫﻤﻪ ﺻﺨﺮﻩ ﻭ ﻛﻮﻩ ﻭ ﺳﻨﮓ

 

ﻫﻤﻪ ﺳﻨﮓ ﻫﺎ ﺑﻮﺩ ﺭﻩ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ - ﻫﻤﻪ ﺻﺨﺮﻩ ﻫﺎﻳﺶ ﻛﻬﻦ ﺳﺎﻝ ﻭ ﭘﻴﺮ

 

ﺩﺭ ﺁﻥ ﺗﻨﮕﻪ ﺳﺮﺩﺍﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺳﭙﺎﻩ - ﺑﺮ ﺍﺳﻜﻨﺪﺭ ﻭ ﻟﺸﻜﺮﺵ ﺑﺴﺖ ﺭﺍﻩ

 

ﭼﻮ ﻛﻮﻫﻲ ﺳﺮ ﺍﻓﺮﺍﺷﺖ ﺑﺮ ﺁﺳﻤﺎﻥ - ﻛﻪ ﺗﺎ ﺭﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﺮ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ

 

ﭘﺲ ﺍﺯ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﭘﺎﻳﺪﺍﺭﻱ ﻭ ﺟﻨﮓ - ﭘﺲ ﺍﺯ ﻫﻔﺘﻪ ﻫﺎ ﻛﺎﺭﺯﺍﺭ ﻭ ﺩﺭﻧﮓ

 

ﺳﻜﻨﺪﺭ ﻧﻴﺎﺭﺳﺖ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺭﻩ ﮔﺬﺷﺖ - ﺑﻜﺎﺭﺵ ﻓﺮﻭﻣﺎند ﻭ ﺩﺭ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﮔﺸﺖ

 

ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ ﻓﻜﺮﻱ ﺳﻜﻨﺪﺭ ﻧﻤﻮﺩ - ﭘﻲ ﭼﺎﺭﻩ ﺗﺪﺑﻴﺮ ﺩﻳﮕﺮ ﻧﻤﻮﺩ

 

ﺑﮕﻔﺘﺎ ﺑﻪ ﺳﺮﺩﺍﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺳﭙﺎﻩ - ﻛﻪ ﺑﮕﺬﺭ ﺯﭘﻴﻜﺎﺭ ﻭ ﺑﮕﺸﺎﻱ ﺭﺍﻩ

 

ﺑﺒﺨﺸﻢ ﺗﺮﺍ ﺑﺮ ﻫﻤﻪ ﻣﻬﺘﺮﻱ - ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﭘﺲ ﺗﻮ ﺳﺮﺩﺍﺭ ﺍﺳﻜﻨﺪﺭﻱ

 

ﻭﻟﻲ ﺁﺭﻳﻮ ﺑﺮﺯﻥ ﭘﺎﻛﺪﻝ - ﭘﻲ ﭘﺎﺱ ﺍﻳﻦ ﺧﺎﻙ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺁﺏ ﻭ ﮔﻞ

 

ﺑﻪ ﺍﺳﻜﻨﺪﺭ ﺍﺯ ﺧﺸﻢ ﭘﺎﺳﺦ ﻧﺪﺍﺩ - ﭼﻮ ﻛﻮﻫﻲ ﻓﺮﺍﺭﻭﻱ ﺍﻭ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩ

 

ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ، ﻧﺎﺑﺨﺮﺩ ﮔﻤﺮﻫﻲ - ﺑﻪ ﺩﺷﻤﻦ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩ، ﺩﻳﮕﺮ ﺭﻫﻲ

 

ﭼﻮ ﺍﺳﻜﻨﺪﺭ ﺍﺯ ﺗﻨﮕﻪ ﺁﻣﺪ ﻓﺮﺍﺯ - ﺯﻧﻮ ﺁﺭﻳﻮﺑﺮﺯﻥ ﭼﺎﺭﻩ ﺳﺎﺯ

 

ﮔﺮﺍﻥ ﭘﺎ ﺗﺮ ﺍﺯ ﺻﺨﺮﻩ ﻫﺎﻱ ﺑﻠﻨﺪ - ﺑﭙﺎ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩ ﺍﻧﺪﺭ ﺁﻥ، ﺗﻨﮓ، ﺑﻨﺪ

 

ﺑﺪﻳﻨﮕﻮﻧﻪ ﺭﻩ ﺑﺮ ﺳﻜﻨﺪﺭ ﺑﺒﺴﺖ - ﺑﺮ ﺍﻭ ﺁﺷﻜﺎﺭ ﻭ ﻣﺴﻠﻢ ﺷﻜﺴﺖ

 

ﺑﺪﺍﻧﺴﺖ ﺟﺰ ﻣﺮﮒ ﺩﺭ ﭘﻴﺶ ﻧﻴﺴﺖ - ﻭ ﺭﺍ ﺗﺎ ﻋﺪﻡ ﻳﻚ ﻗﺪﻡ ﺑﻴﺶ ﻧﻴﺴﺖ

 

ﭼﻮ ﻧﺰﺩﻳﻚ ﺷﺪ ﻟﺤﻈﻪ ﻭﺍﭘﺴﻴﻦ - ﺑﻪ ﻣﻴﺪﺍﻥ ﺁﻭﺭﺩ ﮔﻔﺖ ﺍﻳﻦ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﺪﺍﻥ ﺍﻱ

 

ﺳﻜﻨﺪﺭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻣﺮﮒ ﻣﻦ - ﭘﺲ ﺍﺯ ﺭﻳﺰﺵ ﺁﺧﺮﻳﻦ ﺑﺮﮒ ﻣﻦ

 

ﺗﻮﺍﻧﻲ ﮔﺸﺎﻳﻲ ﺩﺭ ﭘﺎﺭﺱ ﺭﺍ - ﻧﻬﻲ ﺑﺮ ﺳﺮﺕ ﺍﻓﺴﺮ ﭘﺎﺭﺱ ﺭﺍ

 

ﺑﻪ ﺗﺨﺖ ﺟﻢ ﻭ ﻛﺎﺥ ﺷﺎﻫﻨﺸﻬﺎﻥ - ﻗﺪﻡ ﭼﻮﻥ ﻧﻬﻲ ﺑﺎﺩﮔﺮ ﻫﻤﺮﻫﺎﻥ

 

ﻣﺒﺎﺩﺍ ﺷﻮﻱ ﻏﺮﻩ ﺍﺯ ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ - ﻛﻪ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﺴﻲ ﭘﺮﻭﺭﺩ ﻫﻤﭽﻮ ﻣﻦ

 

ﭼﻮ ﺍﺳﻜﻨﺪﺭ ﺍﻳﻦ ﺟﺎﻧﻔﺸﺎﻧﻲ ﺑﺪﻳﺪ - ﺳﺮ ﺍﻧﮕﺸﺖ ﺣﻴﺮﺕ ﺑﻪ ﺩﻧﺪﺍﻥ ﮔﺰﻳﺪ

 

ﺑﻪ ﺁﻫﺴﺘﮕﻲ ﮔﻔﺖ ﺑﺎ ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ - ﻛﻪ ﺍﻳﻨﺴﺖ ﻣﻔﻬﻮﻡ ﻋﺸﻖ ﻭﻃﻦ

 

ﺍﮔﺮ ﭼﻨﺪ ﺁﻥ ﺁﺭﻳﺎ ﻣﺮﺩ ﮔﺮﺩ - ﭘﻲ ﭘﺎﺱ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺯﻣﻴﻦ، ﺟﺎﻥ ﺳﭙﺮﺩ

 

ﻭﻟﻲ ﺩﺍﺩ ﺩﺭﺳﻲ ﺑﻪ ﺍﻳﺮﺍﻧﻴﺎﻥ - ﻛﻪ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﭼﻪ ﺳﻬﻞ ﺍﺳﺖ ﺟﺎﻥ

 

به یاد باد تاریخ شکوهمند سرزمین جاوید