انتخاب همسردر دانشگاه
خانواده ، آیت بزرگ خداوند است كه مركز پیدایی و پرورش آرامش، مودت و رحمت است و راه مقدس نیل به این آیت الهی ، ازدواج است. اما این رابطه الهی نیز تابع شرائط خاصی است تا ما را به هدف واقعی این رسالت رهنمون کند و اگر ما این شرائط را مهیا نکنیم نتیجه جز این خواهد شد که ما بدنبال آنیم. عوامل گوناگونی ، پیوند شرعی و قانونی همسری را از هم می‌گسلد و آنها را به جدایی می‌كشاند. آشكار شدن ناراستی‌ها و نیرنگ‌ها، پدیدآمدن كژرفتاری‌های ریشه‌دار مانند سوء مصرف مواد، الكل، خیانت، پرخاشگری و خشونت پی‌درپی، كمبود استقلال و مسئولیت‌پذیری ، به‌كار گرفتن روشهای ناپسند و غیر كارآمد برای رفع مشكلات و اختلاف‌های قابل انتظار و ... از مهم‌ترین این عوامل هستند. البته در بسیاری از موارد، زنان و شوهران ناسازگار ، به خاطر عوامل فردی، خانوادگی، اجتماعی و فرهنگی ، خود را مجبور به متارکه نمی کنند کما اینکه خانواده به جای آنكه كانون پرطراوت شادی و امید باشد، به سرزمین آشفته و رنج آفرینی تبدیل می‌شود كه تندرستی، آرامش، پاكی و مسئولیت ساكنان خود را آرام‌آرام می‌گیرد و از بین می‌برد و نشانه‌های اصلی یک خانواده آشفته ظاهرمیشود:
سكوت‌های درازمدت، برخوردهای آزاردهنده كلامی و جسمی، فاصله‌گرفتن عاطفی و جسمی از یكدیگر، ناهماهنگی‌های فكری و عقیدتی، بیماری‌های روانی و روان‌تنی متناوب، ناخشنودی جنسی و كاهش تدریجی عزت نفس.
عکس این موضوع هم مصداق دارد و اگر ما راه را درست رفته باشیم و زیرساختهای لازم جهت یک رابطه عاطفی موفق را آماده کرده باشیم به سمت خانواده ای هدایت خواهیم شد که سرشار از شادی و رضایت است و لبریز از ایثار و فداکاری . و اگر خانواده‌ای این ویژگی‌ها را به همراه مشخص بودن وظایف هر یك از اعضای خود داشته باشد سعادت کاملا در دسترس خواهد بود.
رسیدن به این مرتبه از سعادت ، مستلزم داشتن سه شرط است:
انتخاب مناسب و درست
آموزش‌های سازنده و مستمر
برخورداری از مشاوره هنگام ضرورت
از این سه مورد، انتخاب مناسب مهم‌تر و مؤثرتر از بقیه است، چون زیربنای آن دو به حساب می‌آید.
مهم‌ترین ویژگی‌هایی كه در انتخاب همسر باید در نظر گرفت عبارتند از:
1ـ پسند ظاهر(چهره، قد و اندام)
2ـ سن مناسب
3ـ تناسب سطح و رشته تحصیلی
4ـ همسانی وضعیت اجتماعی و اقتصادی خانواده‌ها
5ـ هماهنگی فرهنگی (مذهب، نژاد و آداب و رسوم)
6ـ همسطح بودن برون‌گرایی
7ـ شغل مناسب (ثابت و سالم)
8ـ تندرستی
9ـ انگیزه و توان فرزندپروری
اما چه مکانی را باید برای پیدا کردن نیمه گمشده خود جستجو کنیم ؟
کوچه ، خیابان ، دبیرستان ، دانشگاه یا در بین فامیل
واقعیت اینست که در مورد هر کدام از موارد فوق ، قطعیتی نمیتوان قائل شد و هر کدام از آن موارد ، مشخصات و ویژگیهای خاص خود را دارند و نمیتوان بشکلی جامع ، رای به برتری یکی از آنها داد ولی آنچه قدر مسلم است اگر معیارهای ما مدنظر گرفته شود یقینا اگر این پروسه از مجاری خانواده ، پیش برود نتایج مطلوبتری درپی خواهد داشت اما نباید دانشگاه را هم با توجه با مشخصات منحصر به فردش و تطابق مکانی و زمانی مناسبش ، از نظر دور داشت البته با رعایت دستورات و قواعد اخلاقی و اجتماعی.
حدودا میتوان دوران دانشجویی را بهترین زمان و دانشگاه را بهترین مكان برای همسرگزینی قلمداد کرد. چون نسبت به روشهای دیگر از امتیازات زیر برخوردار است. مثلا این که دانشجویان نسبت به نوجوانان دبیرستانی كه با التهاب غریزی و احساسی وارد رابطه های نافرجام میشوند، پخته تر و رشدیافته ترند و می توانند علاقه های خود را به ازدواج برسانند. از سوی دیگر، افرادی كه در یك دانشگاه درس می خوانند از نظر سنی، تحصیلی، فكری، علایق و انتظارات با هم تناسب و هماهنگی دارند. ضمن این که به خاطر حضور طولانی دختران و پسران دانشجو در كنار هم، علاوه بر پسند ظاهر، امكان شناخت ویژگی های رفتاری، روانی و اخلاقی یكدیگر برایشان فراهم تر است. از سوی دیگر، حضور تعداد زیاد جنس مخالف امكان مقایسه را به وجود می آورد و این تضمین را می دهد كه برخورد سریع و احساسی با یك نفر ، او را در دام عشق گرفتار نكند.
البته این مکان همسریابی ، در کنار محاسن برجسته اش ، ریسکهای بزرگی نیز بهمراه دارد که عدم توجه دقیق به آنها میتواند آثار مخرب و درازمدت روحی و جسمی را برای این جوانان دانشجو و مشخصا دانشجویان دختر بهمراه داشته باشد. لذا هر دانشجو، به خصوص دانشجوی دختر، باید بداند در محیط كار و تحصیل با سه گروه از افراد جنس مخالف برخورد می كند:
همكاران
همكار می تواند استاد، كارمند اداری یا یك همكلاسی باشد. او فرد محترمی است كه یا ازدواج كرده و یا برای ازدواج آمادگی و تناسب لازم را ندارد و شاید هم کیس مناسبی برای ازدواج باشد. ارتباط با همكار باید در همان چارچوب و وظیفه مشخصی باشد كه در دانشگاه تعریف شده است. هر نوع برخورد كلامی، رفتاری و دیداری خارج از مرزهای تعیین شده زیان آور و ناپسند است.
هوسرانان
هوسرانان را در هر گروه می توان دید، ولی بیشتر آنان پسران دانشجویی هستند كه به خاطر زمینه های تربیتی نادرست و تجربه های غیراخلاقی در گذشته، در كمین دختران ساده دلی قرار می گیرند كه فریب ظاهر جذاب و زبان چرب آنان را می خورند. هوسرانان می دانند كه دختر دانشجو را نمی توان راحت و صریح به خلوته ای گناه آلود كشاند. از این رو، با پیشنهاد ازدواج، دام هوس را می گسترانند. معدودی از مردان متأهل كه دردناكانه در كسوت مقدس معلمی قرار گرفته اند نیز با وعده ها و تهدیدهای آموزشی، دختران كم تجربه را وادار به رابطه های ناشایست می كنند.
خواستگاران
گروه سوم جوانان متین و پاكدامنی هستند كه می خواهند با دخترانی خوب و تحصیلكرده ازدواج كنند. برای اینكه بتوان با چنین دانشجویان شایسته ای پیوند زناشویی موفقیت آمیز و بالنده ای برقرار كرد، توصیه می كنیم دختر و پسر در ترم های اول و دوم رابطه های عاطفی و عاشقانه برقرار نكنند. یعنی اگر از كسی خوششان آمد یا دانشجویی به آنها پیشنهاد دوستی و ازدواج داد، به كشش احساسی و غریزی خود میدان ندهند و گفت وگوی كوتاه را به رابطه های طولانی و پنهان از والدین خود نكشانند، بلكه بگذارند فارغ از تب و تاب احساس و دور از میدان مغناطیسی عشق، قطب نمای عقلشان جهت درست را نشان دهد. باید درباره فرد پیشنهاد دهنده هماهنگی ها و تناسب هایی را كه در بحث ملاك ها گفتیم، بررسی كنند و مطمئن شوند كه خود و فرد مورد نظرشان به راستی انگیزه، توان و امكانات تشكیل زندگی را دارند. در صورتی كه نتیجه بررسی ها مثبت بود، اشكالی ندارد كه چند جلسه با او در مكان های عمومی صحبت و سپس با پدر و مادر یا یكی از خویشاوندان آگاه مشورت كنند.
