همبستگی ایرانیان
شعر حماسی و ملی گرایانه همبستگی ایرانیان در خصوص اتحاد و همدلی تمامی اقوام ایرانی و اتحاد و یکپارچگی سرزمین جاوید پارس
ﻣﻦ ﺍﺯ ﺗﺎﺭﯾـــﺦ ﭘﺎﻣﯿـــﺮﻡ، ﻣﻦ ﺍﺯ ﻧﺴﻞ ﺩﻣﺎﻭﻧــﺪﻡ
ﻣﻦ ﺍﺯ ﺑﻠﺦ ﻭ ﺑﺪﺧﺸﺎﻧﻢ، ﻣﻦ ﺍﺯ ﺷﻬـــﺮ ﺳﻤﺮﻗﻨﺪﻡ
ﻣﻦ ﺍﺯ ﺗﺎﺭﯾﺦ ﻣﯽ ﺁﯾﻢ، ﻫـــﺰﺍﺭﺍﻥ ﺳﺎﻟﻪ ﮔﺮﺩﯾـــــﺪﻡ
ﺩﻟﻢ ﺧﻮﺵ ﺯﺍﻥ ﺷـﻮﺩ ﺭﻭﺯﯼ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮕﺴﻠﻢ ﺑﻨﺪﻡ
ﺳﻬﻨـــﺪ ﺁﺭﺯﻭﯼ ﻣﻦ، ﺗـــﺐ ﺩﻭﺷﻨﺒــﻪ ﻣﯽ ﮔﯿــــﺮﺩ
ﮐﺠﺎ ﻣﻨﺰﻝ ﺩﻫـﻢ ﺁﺳﺎﻥ، ﺳﺘﯿــــﻎ ﮐــــﻮﻩ ﺍﻟﻮﻧــــﺪﻡ
ﺑﻪ ﺧﻮﺍﺏِ ﻃﻔﻞ ِﮐﻮﻻﺑﻢ، ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ ﺫﻭﺏ ﺷــﻮﺩ ﻓﺮﺩﺍ
ﮐﻪ ﺩﺳﺖ ﺍﻓﺸﺎﻥ ﺷﻮﺩ ﺑﺎ ﻣﻦ، ﺑﻪ ﺑﺰﻡ ﭘﺎﮎ ﭘﯿﻮﻧـﺪﻡ
ﻧﺸﺎﻥ ﺧﺎﮎ ﺧــﻮﺍﺭﺯﻡ، ﺍﺯ ﺑﺨﺎﺭﺍ ﮐــــﺮﺩﻩ ﺷﯿــﺮﺍﺯﻡ
ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﺷﻬﺮ ﺗﺒﺮﯾــﺰﻡ، ﭼﻪ ﺩﻟﺘﻨـــﮓ ﺍﺳﺖ ﻣﯿﻤﻨــﺪﻡ
ﺑﺴــﻮﯼ ﺑﺎﻣﯿﺎﻥ ﺑﺎﺷــــﺪ، ﻧﮕﺎﻩ ﺧﺎﺭﻭﻍ ﺍﺯ ﺷـــﺮﻗــﻢ
ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺑﯿﺴﺘـــﻮﻥ ﺁﺭﯼ، ﺩﻝ ﺍﺯ ﻋﺸــﻖ ﺗﻮ ﺁﮐﻨــﺪﻡ
ﺯ ﺟﻮﯼ ﻣﻮﻟﯿﺎﻥ ﺭﺍﻫﯿﺴــــﺖ ﺗﺎ ﺍﺭﻭﻧـــــــﺪ ﭘﺮ ﺁﺑــــﻢ
ﺯ ﺁﻣﻮ ﭘﺮ ﮐﺸــﺪ ﻏـــــﺮﺑﺖ، ﺑﻪ ﯾﮏ ﮐﺎﺭﻭﻥ ﻟﺒﺨﻨــﺪﻡ
ﭼــﻮ ﺑﺮ ﺳﺮﭼﺸﻤـﻪ ﺑﮕﺬﺍﺭﻡ ﻗــﺪﻡ، ﺁﻫﺴﺘﻪ می گـوﯾﻢ
ﺑﻪ ﺍﺻـــﻞ ﺷﺎﺧﻪ ﺁﻭﯾـــﺰﻡ، ﺛﺒﺎﺕِ ﺳﻌﯽ ﻭ ﺳﻮﮔﻨـــﺪﻡ
ﺳـــﺰﺍﯼ ﻣﯿﻬـــﻦ ﭘﺎﮐـــــﻢ، ﻧﺒﺎﺷــــــﺪ ﺗﮑﻪ ﮔﺮﺩﯾــﺪﻥ
ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ، ﺑﺎﺭ ﻫﻤﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﯾﮏ ﻣﻘﺼــﻮﺩ ﻣﯽ ﺑﻨﺪﻡ
پاینده باد ایران آریایی
