04/13 1394
چوب تنبیه خدا
ﭼــــــــﻮﺏ ﺗـﻨـﺒـﻴــﻪ ﺧـــــــــــــﺪﺍ ﻧـــﺎﻣـــﺮﺋﻴــﺴــت
ﻧـﻪ کســــــــی می فهمــــــد، ﻧــﻪ صــــــــدایی ﺩﺍﺭﺩ
ﻳـــــــــک ﺷﺒــــــــــــی، ﻳـــــــــــک جایـــــــــــــی
ﻭﻗﺘﻲ ﺍﺯ ﺷـــــﺪﺕ ﺑﻐــــﺾ، ﻧﻔﺴـــــﺖ می گــــــیرد
ﺧﺎﻃـــــﺮﺕ می ﺁﻳـــــﺪ ﻛﻪ ﺷﺒـــــی، ﻳـــک جایــــــی
ﺑﺎﻋـﺚ ﻭ ﺑﺎﻧﻲ ﻳﻚ ﺑﻐـــــﺾ ﺷــﺪی و دلی ﺳﻮﺯﺍﻧـﺪی
ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﻓﻜﺮ ﻧﻤﻴﻜﺮﺩی ﺑﻐــﺾ، ﭘﺎﭘﻲ ﺍﺕ ﺧﻮﺍﻫـﺪ ﺷﺪ
ﻭ ﺷﺒـــــی ﻳـــک جایــــی، می نشیند ﺳﺮ ﺭﺍﻩ ﻧﻔﺴﺖ
ﻭ ﺗــﻮ ﻫـــــــﻢ ﺑﺎﻻﺟﺒـــﺎﺭ، ﻫــﺮ ﺩﻗﻴﻘـــﻪ ﺻـــــــﺪ ﺑـﺎﺭ
ﻣﺤــﺾ ﺁﺯﺍﺩی ﺭﺍﻩ ﻧﻔﺴـــﺖ، ﺑﻐـــــﺾ ﺭﺍ می شکنـی
ﺁﺭی ﺍﻳﻦ ﭼــــــﻮﺏ، ﭼـــــــﻮﺏ تنبیـــه ﺧـــــــــﺪﺍﺳت
