01/13 1394
وقتی كه ایران هست، دریا یعنی پارس
تاریخ می لرزد، از خشم قوم پارس
وقتی كه ایران هست، دریا یعنی پارس
تاریخ می لرزد، از خشم قوم پارس
جز این اگر باشد، خلیج آبی نیست
بی سایه ایران، بیش ازسرابی نیست
تا میهن كاوه، تابوت ضحاك است
این سرزمین از هر، اهریمنی پاك است
صدها هزار آرش، جان در كمان دارند
تیری اگر كاریست، این عاشقان دارند
وقتی هویت را، در نام می جوید
هر بی نشان ناچار، صد یاوه می گوید
چیزی كه در صلح است، از جنگ می خواهد
قدرت اصالت نیست، فرهنگ می خواهد
ما وارث كورش، فرزند جمشیدیم
پیروز بی پرده، بت نپرستیدیم
ما ریشه ای دیرین، در عشق خون داریم
ما در شب تاریخ، تا صبح بیداریم
