خطاهای فکری و شناختی
براي اينكه خطاهاي فكری و شناختی خود را بشناسيد لازم است بدانيد چه در ذهنتان ميگذرد. بسياري از مردم علاوه بر اينكه نمي دانند چه در ذهنشان مي گذرد، نمي دانند چه تأثيراتي نيز افكارشان در محيط پيرامون آنها دارد. بسياري فكر مي كنند كه دنيا با حس و احساسات آنها عوض ميشود! مي گويند چرا من وقتي حالم خوب است همه با من خوب رفتار مي كنند و وقتي حال خوبي ندارم هيچكس با من بخوبي رفتار نمي كند؟
وقتي شما با احساسات و افكار دروني خود كه معلوم نيست چگونه و طبق چه واقعيت هايي از كودكي تا امروز وارد ذهن خود نموده ايد و تبديل به باور و واقعيت نموده ايد، به دنيا نگاه مي كنيد، وقتي خوب هستيد همه چيز را خوب حس مي كنيد و در واقع اين شما هستيد كه داريد واقعيت را با حس و حال خود تعريف مي كنيد و تغيير مي دهيد.
پس وقتي من بد هستم، دنيا را بد مي بينم نه اينكه دنيا بد مي شود. اگر کسی را دوست دارید از او انرژی و حس خوب می گیرید و برعکس...
این حس از اوست یا از ذهن شما؟
اينگونه برخورد با دنياي اطراف، در آدم هاي مضطرب، پر استرس، خيالباف و خرافاتی بيشتر ديده مي شود. از اين جهت، آنها چيزهايي را مي بينند و حس مي كنند و مبناي واقعيت و قضاوت خود قرار مي دهند كه اصلاً وجود خارجي نداشته و تنها زاييده ذهن و احساس آنهاست.
وقتي مي گویيم: چرا اين فرد را براي ازدواج انتخاب كرديد، مي گويد: حس ميكردم آدم خوبي است!
وقتي مي گويیم: چرا از اين فرد بدتان مي آيد، مي گويد: چون حس مي كنم مي خواهد به من ضربه بزند!
آدمهايي كه اينگونه در دنياي حس و ذهنيت قرار دارند به سرعت از مسائل ناراحت شده يا وابسته و يا از چيزي متنفر ميشوند، اينقدر خود را زير بار برچسب هاي منفي مي گيرند كه ديگر نمي توانند بطور واقعي و علمي با موضوعات برخورد نمايند.
اگر با تفكر منطقي آشنا باشيد مي توانيد خطاهاي شناختي خود را پيدا كنيد زيرا بنظر مي رسد اكثر افسردگي ها، اضطراب ها، خشونت ها و قضاوت هاي غيرواقعي در ارتباط با خطاهايي باشند كه ما در شناختن واقعيت داريم.
برای شناخت خطاهای فکری و شناختی لازم است افکار، باورها و احساسات خود را مورد سوال قرار دهید:
من چرا چنین فکر می کنم؟!
آیا فقط من اینطور حس می کنم؟
چه راه هایی وجود دارد تا قضاوت خود را مورد راستی آزمایی قرار دهم؟
چه مدارک و شواهدی باورهای من را مورد تایید قرار می دهد؟
چه مواردی نظریات و فرضیات من را نقض می کند؟
آیا راهی دیگر برای اندیشیدن به موضوع وجود دارد؟
