نگارستان

پاداش بازنشستگی 

در یک کارگاه نجاری بزرگ ، نجار پیری بود که سالیان سال در آنجا کار میکرد و به لحاظ تجربه و سلیقه اش از محبوبیت خاصی نزد صاحب کارش برخوردار بود اما  او پس از سالیان طولانی کار و زحمت ، حالا به استراحت نیاز داشت لذا تصمیم گرفت خود را از کار بازنشسته کند. یک روز او با صاحبکار خود موضوع را درمیان گذاشت اما صاحب کار او که از او بسیار راضی بود و جایگزینی او برایش سخت بود سعی کرد او را منصرف کند اما نجار بر حرفش و تصمیمی که گرفته بود مصمم بود.

سرانجام صاحب کار درحالی که با اکراه با این درخواست موافقت میکرد  از او خواست تا به عنوان آخرین کار ، ساخت خانه ای را به عهده بگیرد.

نجار با اکراه پذیرفت درحالیکه دلش چندان به این کار راضی نبود. آری پذیرفتن ساخت این خانه برخلاف میل باطنی او صورت گرفته بود. برای همین به سرعت مواد اولیه نامرغوبی تهیه کرد و به سرعت و با  بی دقتی به ساخت خانه مشغول و خیلی  زود کار را تمام کرد و صاحب کار را از اتمام کار باخبر کرد.

صاحب کار برای دریافت کلید این آخرین کار به آنجا آمد. زمان تحویل کلید،صاحب کار آن را به نجار بازگرداند و گفت: این خانه هدیه ایست از طرف من به تو به عنوان پاداش بازنشستگی.

نجار که انتظار چنین چیزی را نداشت بسیار مغموم و ناراحت شد. در واقع اگر او میدانست که خودش قرار است در این خانه ساکن شود،لوازم و مصالح بهتر و تمام مهارتی که در کار داشت را برای ساخت آن بکار می برد.

این داستان تکراری زندگی ماست

ما زندگیمان را میسازیم

هر روز میگذرد

گاهی ما کمترین توجهی به آنچه که میسازیم نداریم

در اثر یک شوک و اتفاق غیرمترقبه میفهمیم که مجبوریم در همین ساخته ها زندگی کنیم

اگر چنین تصوری داشته باشید،تمام سعی خود را برای ایمن کردن شرایط زندگی خود میکنید

فرصت ها از دست می روند و گاهی بازسازی آنچه ساخته اید، ممکن نیست

آری ، شما نیز نجار زندگی خود خواهید بود و روزها، چکشی هستند که بر یک میخ از زندگی شما کوبیده میشود. یک تخته در آن جای میگیرد و یک دیوار برپا میشود. مراقب باشید خانه ای که برای زندگی خود می سازید محکم ، مطمئن و بزرگ باشد

 نگاره ها

• قبلی
• بعدی