سفر به رویاها
هــرگاه چند قدم به خوشبختی مانده بود، احساس بدبختی کردیـم و برگشتیـــــم
هــرگــاه به عشــــــق نزدیـــک شـــدیــــم، با ترس از هجـــــران برگشتیـــــم
هــرگــاه به زندگـــــی امیـــــــــدوار شـــدیــــم، با ترس از مـرگ برگشتیــــم
هـــرگــاه به موفقیـــــت نزدیـــــک شـــدیـــــم با ترس از شکسـت برگشتیـــــم
کـاش یکــــی به ما یاد میــــــداد که مردانه که نه، ولــــی جـانـانــه می رفتیــم
برای همیشه و بـــدون دلواپسی میرفتیــم و خون میشـدیــم در رگ آرزوهایمان
بدون ترس از باد سرکش و زمینی که بر مدار سردش، لالایی تکرار میخـواند
چه کسـی در گــــوش مــــن و تـــو خــوانــــــد کـــــه مـــــــــا نمـــی توانیــم؟
کاش میشـــــــــــــــــد بــــرای یـک بــــار در زنــدگــــی هـــــــم که شـــــــده
خـودمان را دور می انداختیــــــم و به رویاهای خـــــود سفـــــــــر می کردیـم
همان جایی که پــراست از موفقیـــــت، خوشبختی، عشـــق و زندگـی بعلاوه تو
