نگارستان

 ناگفته ها

انسانها اغلب بدلایل گوناگونی اعم از خجالت، مصلحت اندیشی و عدم شجاعت، ناتوان از بیان صریح و شفاف احساسات و عقاید خود هستند و درنتیجه ناگزیر از بیان آنها در لفافه هستند و فهمیدن عمق گفتار آنها، بنا به میزان اهمیت و نقش نامبرده در زندگی ما و میزان علاقه ما نسبت به ایشان، اهمیت پیدا میکند و در اینصورت صرف نظر از منافع خود، وظیفه ای خطیر را برای ما ایجاد میکند که بر اساس اصول انسانیت و جوانمردی و بواسطه رسالتی که خداوند برای همه انسانها تعریف نموده اند، میباید عمق کلامشان را درک کرده، در قلبشان نفوذ کرده و آن کنیم که میباید. علیرغم اینکه ما بعنوان یک انسان، تعهدی الهی در مقابل همه انسانها در این مورد داریم اما اگر این انسانها، نزدیکان ما نظیر پدر، مادر، همسر، فرزندان، خواهر و برادران باشند، در اینصورت بار ما سنگین تر بوده و عدم انجام این وظایف، خسران و زیان دنیوی و اخروی سنگینی را در پی خواهد داشت. چون بر اساس تعالیم اسلامی، در کمک و یاری رساندن و همچنین حفظ حقوق دیگران، نزدیکان ما در اولویت هستند. بنابراین شایسته است تا دیر نشده است و امکان آنرا داریم اطرافیانمان را درک کنیم و خود و زندگیمان را در طبق اخلاص گذاریم که شاید فردا دیر باشد. شاید این جمله پرمحتوا را شنیده باشید که: 

امروز را برای ابراز احساسات به عزیزان غنیمت شمریم

شاید فردا احساس باشد اما عزیزی نباشد

 پس بیاییم با گوش دل،سخن عزیزانمان را عاشقانه بشنویم زیرا:

همیشه یک ذره حقیقت پشت هر« فقط یه شوخی بود» نهفته است

یک کم کنجکاوی پشت هر « همین طوری پرسیدم» وجود دارد

قدری احساسات پشت هر« به من چه اصلا» پنهان شده است

و اندکی درد پشت هر « اشکالی ندارد» شعله میکشد

• قبلی
• بعدی