نگارستان

  خداوندا

من از تنهایی و برگ ریزان پاییز

من از سردی زمستان

من از تنهایی و دنیای بی تو ، سخت گریزانم

خداوندا

من از دوستان بی مقدار

من از همراهان بی احساس

من از نارفیقی های این دنیا گریزانم

خداوندا

من از احساس بیهوده بودنم

من از چون حباب آب بودنم

من از ماندن چو مرداب ، سخت گریزانم

خداوندا

من از مرگ محبتها

من از اعدام احساسات

به دست دوستان دور یا نزدیك گریزانم

خداوندا

من از ماندن گریزانم

من از رفتن گریزانم

خداوندا ، من از خود نیز گریزانم

خداوندا

 پناهم ده

خداوندا، امانم ده

نگاره ها