چکامه مزدیسنا
چکامه مزدیسنا، دین پیامبر ایران، اشوزرتشت اسپنتمان و به معنی پرستنده اهورامزدا که نام خدای یگانه است، می باشد و توسط استاد ابراهیم پورداود در فروردین‌ماه سال 1316 با الهام از گاتهای اوستا سروده شده است.
ای خـاكـیــان، ای خـاكـیــان از دیــو نایــد جـــز زیــان
زیـنـهـار ز آسـیـب بـدان وز آز و خـشــم سـهـمـگـیــن
زین پیشـوایـان و سران، زیـن بـد‌دلان زیـن گـمـرهـان
شـد تیره روز مــردمـان، هــم از مـهــیـن و از كـهـیـن
خوی بدت اهـریمن است، زو اندوه و زو شـیون اســت
هـشداركویت دشمن اسـت، بـنـشسته ایـدون در كـمـیـن
كـردار بــد در ایـــن ســــرا، آنـجــا كـنـــــد دوزخ بـپــا
وز كــرده‌ات یـابـی ســـــزا، آیـی دچــار رنـــج و كـیــن
هی هی بپـرهـیـز از دروغ، مـپـــذیــر از آن بـنـد ویـوغ
تـا بـر دلـت آیــد فــــــروغ، روشـــن كـنـد راه پـسیــــن
گــر ســـر زنـــد از تـو گــنـه، روزت شــود تـار و تـبـه
آن‌گـــه نــــدانـی ره ز چــــه، افـتـی زبـون در پـارگــیـن
فرمانبری فـرخـنــدگـی اسـت، درمـان درد زنـدگـی اسـت
خیره سری شرمـنـدگـی اســت، بـی دیـن كـوته آسـتـیـن
بـپذیـر دیــن از بـخـــردی، ایـن دیــــن پــــاک ایـــــزدی
تا چیره گــردی بـر بـــدی، بـا رسـتــگـاری هـمـنـشـیــن
پنـــدار نیكــو تـوخـتــن، گـــفـتـار خــــوش آمـــوخـتـن
كــــردار بـه انــدوخـتــــن، ایــن اســت فـرمـان مـهــیـن
زیـن خـاكـدان تـا گـر زمـان، وز مــردمـان تـا ایــــزدان
جـــز راستــی راهــی مـــــدان، آن راه فــردوس بـریــن
پرهیــزگــار و پــارســا، مـــــردی شــــوی ایــزد نـمــا
سر بر كـشی گردی رسـا، بــرتــر ز چــرخ هـفـتـمـیــن
ار زنـدگــــــانـی بـایــــدت، ار كـــامـــرانـــی بــــایـــدت
ار شـــادمــانی بـایـدت، از كــشـت شـــادان كـن زمــیـن
ار میــهـن آبادان كنی، كـشـت و چــمــن خـنــدان كـنـی
ز آن اهرمن گــریـان كـنـی، گــردد جـهـانـت فــــرودیـن
ای پور بـوم بــاســـتـان، خـشـنــــود كــن فـروردگـــان
بفروز آذر، نسک خوان، زآن پـس بكشـت و كار هـیـن
استاد ابراهیم پورداود
