شعر حماسی و ملی گرایانه درگـاه وطــــن ایران، قبله و کعبه و آتشکده و مذهب و مکتب ایرانیانی که افتخارشان پندار نیک و گفتار نیک و کردار نیک است.
میهــــن ما، ای همــه ایمـــان ما
مذهـــب ما، مکتــب ما، جـان ما
ریشه تو، اندیشه تویی، ای وطن
دین تویی، آییـن تویی، ایران ما
آیـه قــدیــــس اوسـتــــــا، تویی
خانه زرتشــت و اهــــورا، تویی
میـهـــن مانــی، وطـــن مزدکــی
حــرمــت آتشـکــــــده ما، تویـی
قبلـه مـا، از همــه عالم جـداسـت
کعبـه مـا، قامـــت الـونــد ماسـت
مـوج خلیـــج و تن خیــس خـــزر
قبلـه ما، رو بـه دماونــــد مـاست
باور ما، زنــده بـه پنــــــدار نیک
حـرف دل ما، همـه گفتـــــار نیک
خوب سرشتیـــم، نه اهــریمنیــم
پاک و شــریفـیــم به کـردار نیک
جامـه شاهانـه به تــن می کنیــم
مسلـک بیگانــه کفـــن می کنیـم
خانـه پرستـیـــم، نه اهـریمنیــم
روی به درگـاه وطــــن می کنیم
پاینده سرزمین جاوید ایران
