نگارستان

 به دنبال خدا

انسانها در طول تاریخ  به لحاظ فطرت در جستجوی قدرت ماوراء و برتری بوده اند که آفریننده جهان و جهانیان است و دارای قدرتی غیر قابل قیاس با هرچیز دیگری است و چون خود را نیازمند آن خالق میدانستند ، یافتن آن را یک امر حیاتی میدانستند و چون خداوند را نیز همچون خود در قالب مادی جستجو میکردند ، جایگزینهای مادی مانند بت ، آتش ، خورشید، ستارگان و ... را که قابل لمس و درک بودند را به عنوان خدای خود برمیگزیدند و آنرا خالصانه عبادت میکردند. هر چند راه را اشتباه رفته بودند اما چون در حقیقت ، مقصود خداوند بوده و کعبه و بت خانه بهانه و نمادی بیش نبوده است ، خداوند متعال به پشتوانه کرم و مهربانیش ، حاجاتی که از بت خواسته شده بود را به فضل و کرمش و با گشاده دستی اجابت میکرد و آن انسانهای حاجت روا شده ، این بخشش و مهربانی را به بتهای خود که نمادی از آفریننده جهان قرار داده بودند ، منتسب میکردند. این بود که حاضر نبودند خدای نادیده را جایگزین خداوندی کنند که آنرا می بینند و حاجاتشان را برآورده میکند. مصداق بارز این واقعیت ، نهیبی است که خداوند بر حضرت موسی بواسطه اعتراض به شبانی ساده دل زد که با زبان خودش با خدای خود راز و نیاز میکرد و کلماتی را در مورد خداوند بکار میبرد که از نظر حضرت موسی شرک وکفر قلمداد میشد. آیا ما خدای خود را یافته ایم و شناخته ایم یا در بیراهه به دنبال سراب میگردیم. افسوس که ما خدا را چنان گم کرده ایم که هرچه بیشتر جستجو میکنیم ، کمتر می یابیم.

به دنبال خدا نگرد

 خدا در بیابانهای خالی از انسان نیست

 خدا در کعبه و بت خانه و مسجد نیست

خدا در جاده های بی انتهای تنهایی نیست

 خدا اینجاست ، در جمع  عزیزترین هایت

 خدا اینجاست ، در جمع دوستان و آشناهایت

خدا در اشک شوقیست که در شادی و موفقیت دیگران میریزی

 خدا در دستیست که اشکی را پاک میکند

 خدا در دستیت که به یاری دیگران دراز میکنی

 خدا در دستیست که یتیمی را نوازش میکند

 خدا در قلبیست که شاد میکنی

 خدا در لبخندیست که به لب مینشانی

 خدا اینجاست

در کنار دریای انسانیت و بندگی

نگاره ها

• قبلی
• بعدی