وطن یعنی ...
وطــــن یعنی همـه آب و همـه خاک
وطــــن یعنی همه عشق و همه پاک
به گاه شیـــــــــرخــــواری گاهواره
به روز و درد پیـــــری، عیـن چاره
وطـــــن یعنی پـــــدر، مادر، نیاکان
به خون و خاک بستن عهد و پیمان
وطـــــن یعنی هویت، اصــل، ریشه
ستـرآغــاز و سـرانجــام همیشـــــه
وطـــــن یعنــی محبـــــت، مهربانی
نثـــــار هــــر کــه دانـــی و ندانــی
وطــــن یعنی نگــاه هموطن دوست
هر آنجایی که دانی همــوطن اوست
وطـــــن یعنـی قـــــرار بی قـــراری
پرستـــاری، کمــــک، بیمــار داری
وطـــــن یعنی هــــوای کوچــــه یار
در آن کـــو دل شکستـن های بسیار
نگاهــــی زیــرچشمـــی، عاشقـانه
به کوچــــه آمــــــدن با هــر بهانه
وطـــن یعنی غــم همسایه خوردن
وطـــــن یعنی دل همســایه بــردن
وطـــــن یعنی زلال چشمـــــه پاک
وطن یعنی درخـــت ریشه درخاک
ستیـــغ و صخره و دریا و هامون
ارس، زاینـده رود، اروند، کارون
دنا، الــــوند، کرکس، تاق بستان
هــزار و قافلانکــــوه و پلنگـــان
وطـــــن یعنی بلنــدای دماونـــــد
شکیبا، دل در آتــش، پای در بند
وطـــــن یعنی شکوه اشترانکـوه
به دریای گهـــــر استاده نستــوه
وطـــــن یعنی سهند صخره پیکر
ستیـــغ سینـه در سنگ تمنـــــدر
وطـن یعنی وطن استان به استان
خراسان،سیستان،سمنان،لرستان
کـــویر لـوت، کرمان، یزد، ساری
سپـــاهـان، هگمتــانه، بختیــاری
طبــس،بوشهر،کردستان،مریوان
دو آذربایجـــــان، ایــلام، گیــلان
سنندج،فارس،خوزستان و تهران
بلوچستــان و هرمزگان و زنجان
وطــن یعنی سرای ترک با پارس
وطـــن یعنی خلیـــج تا ابد پارس
بهشتی چشم را گسترده در پیـش
ابوموسی و مینـو، هرمز و کیش
وطـــــن یعنی همه سازنــدگی ها
رهـــــایی از تمام بنـــــــــدگی ها
بریدن دست غیــر از گــردن نفت
صلای صبــــــــح ملــی نفـــــــت
وطــــن یعنی ز هــر ایل و تباری
وطـــــن را پاسبانی، پاســـداری
وطـــــن یعنی دلیــر و گرد با هم
وطــــن یعنی بلـوچ و کرد با هم
وطــــن یعنی سواران و سواری
لر و کــرد و یمــوت و بختیاری
همه یک جان ویک دل بودن ما
به دامــــان وطـــــن آسـودن ما
وطـــن یعنی دلی از عشق لبریز
گره باف ظـــریف فــــرش تبریز
وطـــــن یعنی هنر یعنی سپاهان
حـــریـــر دستباف فـرش کاشان
وطــــن یعنی کتیبه در دل سنگ
تمدن، دین، هنر،تاریخ، فرهنگ
وطــن یعنی همه نیک و بهنجار
چه پندار و چه گفتار وچه کردار
وطن یعنی شـب رحمت،شب قدر
شب جوشن،شب روشن،شب بدر
وطن یعنی هم از دور وهم از دیر
سده، نـوروز، یلدا، مهرگان، تیر
وطـــــن یعنی جلال مانده جاویـد
ستون و سر ستون تخت جمشید
هزاران نقش و خط مانــده در یاد
صبا، کلهــر، کمال الملک، بهزاد
نکیــسا، باربــد، افسـانه و چنگ
ســــرود تیشـه فــــرهاد در سنگ
ســـر و سرمــــایه های سرفرازی
ابوریحان و خــــــوارزمی و رازی
به اوج علم و دانــــش رهنـوردی
ابونصر، پـــور سینا، سهـروردی
بـه بحـــر عشق و عرفان ناخدایی
عـــراقی، رودکـی، جــامی، سنایی
وطــن یعنی به فــــرهنگ آشنایی
در لفـــــــــظ دری را دهخـــــدایی
وطـــــن یعنــی جهــانی در دل جام
وطـــــن یعنــی رباعیـــــــات خیـام
وطـــن یعنــی همــه شیـرین کلامی
عــفــاف عشـــق در شعـــر نظـامی
وطـــــن یعنـــی نگـاه مولوی سـوز
حضـــور نور در شمس شب و روز
وطـــــن یعنــــی پیام پنــــــد سعدی
زبان پیـــوسته در پیـــوند سعـــدی
وطـــــن یعنـــی هــوا و حال حافـظ
شکـــــوه باور انــJــدر فال حافــظ
وطـــن یعنی تبیــره، دمدمه، کوس
طلــــوع آفتاب شعـــــر از طـــوس
وطــن یعنی شــب شهنامه خواندن
سخن چـون رستم ازسهراب راندن
وطــن یعنی رهایی زآتــش و خون
خـورش کاوه و خشـــم فــریــدون
وطـــــن یعنی زبان حال سیمــرغ
حدیــث یــال زال و بـال سیمــرغ
وطـــــن یعنی امیــــد نا امیـــدان
خـــــروش و ویله گرد آفـــرینان
وطـن یعنی لگام و زین و مهمیز
سواران قران و رخش و شبــدیز
وطــــن یعنی گرامی مرز تا مرز
وطــــن یعنی حریم گیو و گودرز
وطــن یعنی دل و دستی در آتـــــــش
روان و تـــن، کمان و تیــــــــر آرش
وطـن یعنی شبـح یعنی شبیخــــــون
وطن یعنی جلال الــــــدین وجیحون
وطــن یعنی به دشمـــــن راه بستن
به اوج آریـــو بـــــــرزن نشستـــن
وطن یعنی دو دست از جان کشیدن
به تنگستان و دشتستـان رسیـــدن
زمیـــن شستـن ز استبداد و از کین
به خــــون گــرم در گرمـابه فیــــن
وطـــــن یعنی اذان عشـــق گفتـــن
وطـــــن یعنی غبار از عشق رفتن
نماز خون به خونین شهر خواندن
مهــاجم را ز خرمشهــــر رانــــدن
سپاه جان به خــوزستــان کشیــدن
شهـــادت را به جان ارزان خریـدن
وطــــن یعنی هدف یعنی شهــامت
وطــــن یعنی شرف یعنی شهـادت
وطـــن یعنی شهیــد، آزاده، جانباز
شلمچـه، پاوه، سوسنگـرد، اهـواز
وطــــــن یعنی شکـــوه سرفـرازی
وطــــــن یعنی زعـالــم بی نیــازی
وطـــــن یعنی گذشته، حال، فردا
تمــــام سهـــــم یک ملــت ز دنیا
وطــن یعنی چه آباد و چه ویران
وطـن یعنی همین جا، یعنی ایران
