نگارستان

امتیازات خر بودن

در فرهنگ ما واژه «خر» مترادف کلمه احمق و نفهم قرار داده شده است و در مکالمات و اصطلاحات ما جملات فراوانی یافت میشود که کلمه خر در آن جای ثابتی دارد.  دقت کردین اگه کسی به آخر نام ما پسوند خر را اضافه کند یا با اعمال و رفتارش ما را خر حساب کند یا ما را خر صدا کند چه حالی پیدا میکنیم. انگار که فحش ناموس به ما داده ، اینطور نیست؟

با این تفاسیر که ما به شدت از کلمه خر بیزاریم ، قسمت جالب ماجرا اینجاست که گویا با این اوضاع و احوال انسانهای امروزی که انسانیت را به کلی باهاش غریبه شده،دیگه خر هم حاضر نیست جای ما باشه که این موضوع در ملاقات  با جناب خر و دعوت از ايشان به آدم شدن و استدلال و راضي بودن ايشان به خر بودن و بالطبع شرمنده شدن انسان،روشن شد. اگه باور نمی کنید خودتون استدلال ایشان را بشنوید اگر شما هم تایید نکردید.

روزی به رهی مرا گذر بود

خوابیده به ره جناب خر بود

از خر تو نگو که چون گهر بود

چون صاحب دانش و هنر بود

گفتم که جناب در چه حالی

فرمود که وضع باشد عالی

گفتم که بیا خری رها کن

آدم شو و بعد از این صفاکن

گفتا که برو مرا رها کن

زخم تن خویش را دوا کن

خر صاحب عقل و هوش باشد

دور از عمل وحوش باشد

نه ظلم به دیگری نمودیم

نه اهل ریا و مکر بودیم

راضی چو به رزق خویش بودیم

از سفرۀ کس نان نه ربودیم

دیدی تو خری کشد خری را؟

یا آنکه برد ز تن سری را؟

دیدی تو خری که کم فروشد ؟

یا بهر فریب خلق کوشد ؟

دیدی تو خری که رشوه خوار است؟

یا بر خر دیگری سوار است؟

دیدی تو خری شکسته پیمان؟

یا آنکه ز دیگری برد نان؟

دیدی تو خری حریف جوید؟

یا مرده و زنده باد گوید؟

دیدی تو خری که در زمانه؟

خرهای دیگر پیش روانه

یا آنکه خری ز روی تزویر

خرهای دیگر کشد به زنجیر؟

هرگز تو شنیده ای که یک خر؟

با زور و فریب گشته سرور

خر دور ز قیل و قال باشد

نارو زدنش محال باشد

خر معدن معرفت کمال است

غیر از خریت ز خر محال است

تزویر و ریا و مکر و حیله

منسوخ شدست در طویله

دیدم سخنش همه متین است

فرمایش او همه یقین است

گفتم که ز آدمی سری تو

هرچند به دید ما خری تو

بنشستم و آرزو نمودم

بر خالق خویش رو نمودم

ای کاش که قانون خریت

جاری بشود به آدمیت

سروده فیروز بشیری

نگاره ها

• قبلی
• بعدی