شعر زیبا، حماسی و ملی گرایانه روزگار باستان ایران بزرگ، یادآور مادها و پارسها و شیر ژیان در ستایش وطن و سرزمین جاوید ایران مهد دلیران

 

 

ماد کـوچک باز می‌گردد به ایـــران بزرگ

زیـن بـزرگی روزگار باســــتان آید به یاد

 

اتحاد حزب توده ، با دموکـــــرات چموش

جمع چپ چشمان کور و ناتوان آید به یاد

 

تـرک تازی در زمـیـن آتــروپات و مادها

بازی موش و دم شیـر ژیـــــان آید به یاد

 

نام آذربایجان و مـــــــردم آن پارسی‌ست

وصله‌ی ترکی زدن از ناکسـان آیـد به یاد

 

از تمام مرزهای کشـــــورم خـون می‌چکد

بس که ببریدند درد استخـــوان آید به یاد

 

جان من، جان شما ای مردم ایـــران‌زمین

آنچه مـی‌گویم ز تدبیـــــر جهان آید به یاد

 

عشق میــــهن از تمام زندگی بالاتر است

گر وطن باشــــد خدای مهربان آید به یاد