به کجا چنین شتابان

هیچ مگسی، در اندیشه فتح ابرها نیست

وهیچ گرگی، گرگ دیگر را بخاطر اندیشه نمی کشد

 

وهیچ میشی، به دیگری نمیگوید چگونه باید پوشید

 

وهیچ کلاغی، به طاووس رشک نمی ورزد

 

وهیچ موشی، فیل را بخاطر بزرگیش تحسین نمی کند

 

وهر زنبوری می داند که گل به پروانه هم تعلق دارد

 

و رودخانه، به قورباغه هم اجازه خواندن می دهد

 

وهر عقابی میداند که آسمان بدون گنجشک خلوت است

 

و هیچ لاک پشتی، آهو را سرمشق نمی دهد

 

زمین می چرخد تا آفتاب به سمت دیگرش بتابد

 

وخاک در رویاندن، زشت و زیبا نمی کند

 

وهیچ حیوانی در زمین بیشتر از انسان

 

همنوعش را به خاک و خون نمی کشد

 

ای انسان، اشرف مخلوقات، به کجا چنین شتابان؟