10/11 1391

فراسوی زندگی

 فراسوی زندگی

فراسوی زندگی

 زندگی همچون آب است

آب مایه زندگیست اما اگر راکد بماند بوی گند میگیرد

رود در مسیر خود به دریا ، خروشان و جوشان است

اما چون به دریا میرسد سرتعظیم فرود  می آورد و آرام میشود

اما این آرامش ، مرگ نیست بلکه تعظیم به عظمت دریاست

پاداش سفر از جویباران و بلندای کوهساران است

پاداش تحمل فراز و نشیبهای دره های تنگ و باریک است

پاداش سفراست

 

برخیز ای  همسفر

چون مرگ تدريجي ما آغاز خواهد شد

اگر سفر نكنيم

اگر مطالعه نكنيم

اگر به صداي زندگي گوش فرا ندهيم

اگر به خودمان بها ندهيم

 

مرگ تدريجي ما آغاز خواهد شد

هنگامي كه عزت نفس را در خود بكشيم

هنگامي كه دست ياري ديگران را رد بكنيم

 

مرگ تدريجي ما آغاز خواهد شد

اگر بنده  عادتهاي خويش بشويم

و هر روز يك مسير را بپيماييم

اگر دچار روزمرگي شويم

اگر تغييري در رنگ لباس خويش ندهيم

يا با كساني كه نمي شناسيم سر صحبت را باز نكنيم

 

مرگ تدريجي ما آغاز خواهد شد

اگر احساسات خود را ابراز نكنيم

همان احساسات سركشي كه

موجب درخشش چشمان ما مي شود

و دل را به تپش در مي آورد

 

مرگ تدريجي ما آغاز خواهد شد

اگر تحولي در زندگي خويش ايجاد نكنيم هنگامي كه از حرفه يا عشق خود ناراضي هستيم

اگر حاشيه  امنيت خود را براي آرزويي نامطمئن به خطر نياندازيم

اگر به دنبال آرزوهايمان نباشيم

اگر به خودمان اجازه ندهيم

براي يكبار هم كه شده از نصيحتي عاقلانه بگريزيم

 

بياييد زندگي را امروز آغاز كنيم

بياييد امروز خطر كنيم

همين امروز كاري بكنيم

اجازه ندهيم كه دچار مرگ تدريجي بشويم

بیایید ناخدای سرافراز زندگی خود باشیم

 

نگاره ها

اشتراک در تلگرام