زنده همیشه جاوید

  سالی دیگر از عمر و روزگار گذشت و  برگی از تقویم  روزگار ، لرزان و سرگردان به زمین افتاد و جهان و جهانیان را محزون و سیاه پوش کرد. آری محرم آمد و دلها را چه محزونانه به دیار عاشقان رهسپار کرد. رهسپار دیاری که عاشورائیان،برگی زرین از تاریخ بشریت را رقم زدند تا جهانیان بیاموزند که برای بقا،باید خود را فنا کنی،باید خود را فدا کنی. فدای ارزشها و آرمانهایی که جهان را همواره در تسخیر خواهد داشت. حسين(ع) در نقطه عطف تاریخ بشریت،درسی بزرگتر ازشهادتش به ما داد و آن درس بزرگ،نيمه‌تمام گذاشتن حج و به سوي شهادت رفتن بود.

 

درسی بزرگ به حج‌گزاران ونمازگزاران تاريخ و به مؤمنان به سنت ابراهيم

که چه دیر فهمیدند كه اگر هدف نباشد

اگر حسين (ع) نباشد و اگر يزيد باشد

چرخيدن بر گرد خانه خدا با خانه بت، مساوي است

 

درسی بزرگ به یزید و یزیدیان

که چه زود فهمیدند که حسین با استقبال از مرگ و شهادت

زندگی جاودانه را برای خودش به ارمغان آورد

 

زندگی در قلبهای انسانهای آزاده ای که

همچون مولای خود مرگ با عزت را به زندگی با ذلت ترجیح میدهند

 

زندگی در راه و طریقت آزاد اندیشانی که

چون نتوانستند در عاشورا حاضر باشند و کاری حسینی کنند

آنچنان تازیانه های روشنگری را بر پیکر یزیدیان نواختند

تا لاجرم کاری زینبی کرده باشند

 

افسوس که کوفیان زمان

به جاي شيعه علي بودن،به‌جاي شيعه حسين بودن،به جای شيعه

زينب بودن،به جای رهرو حسین بودن و بجای پيرو شهيدان بودن

عزادار شهيدان شده‌اندو ره گم کرده ای سرگردان

که در عزاي هميشگي مانده‌اند

 

زیرا حسين(ع)،بيشتر از آب،تشنه لبيک بود

افسوس كه به جای راهش،افكارش و رسالتش

که جز زنده کردن عدل و آزادگی نبود

افسوس که به جای نمازش

که چیزی جز نیاز به درگاه بی نیاز نبود

زخمهای تنش را بزرگ نمایی کردند و بزرگترين درد او را بی آبی نامیدند

تا جاهلانه و در حالیکه زیر شلاق ظلم و ستم زندگی میکنند

بر حسینی بگریند  که همواره آزاده زیست

بر حسینی بگریند که زنده همیشه جاوید تاریخ است

 

آه که چه هوشیارانه دگرگون کرده اند پیام حسین را

 

نگاره ها